بررسی رابطه نگهداشت وجه نقد، اعتبار تجاری و تامین مالی کوتاه مدت بانکی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

تصمیمات تامین مالی و ترکیب بهینه ساختار سرمایه و همچنین ایجاد جریان های نقدی، استفاده ی مطلوب از منابع مالی بدست آمده و توان بازپرداخت بدهی از جمله مسائلی است که برای تصمیم گیری مدیریت حائز اهمیت می باشد. از جمله ابزارهایی که مدیریت را در این امر یاری می نماید، صورت جریان وجوه نقد است که توانایی شرکت در ایجادجریان های نقدی، توانایی برای پرداختن تعهدات و همچنین نیاز شرکت برای تامین مالی را نشان می دهد. حاکمیت شرکتی، اندازه شرکت، عملکرد شرکت، ساختار سررسید بدهی ها، ارتباط با موسسات مالی، هزینه فرصت سرمایه سرمایه گذاری شده در دارایی های نقدی، اهرم شرکت، سایر دارائی های نقدی، ظرفیت تولید جریان های نقدی،درصد تقسیم سود، نسبت سرمایه گذاری در دارایی های ثابت، تعداد سال هایی که شرکت به عملیات خود ادامه داده است، عضویت در گروه تجاری و کیفیت اقلام تعهدی به عنوان عوامل تعیین کننده سطح نگهداشت وجه نقد شرکت ها معرفی شده اند. توجه به مطالب بیان شده، مساله اصلی تحقیق، بررسی رابطه بین نگهداشت نقدی، اعتبار تجاری وتامین مالی کوتاه مدت بانکی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1396-1389 با استفاده از تجزیه و تحلیل روش گشتاورهای تعمیم یافته GMM بوده است. بر اساس نتایج بدست آمده از 120 شرکت نمونه انتخاب شده، اعتبار تجاری شرکت ها بر سطح نگهداشت وجه نقد آن ها اثر معکوس و معنی داریدارد بطوری که با افزایش اعتبار تجاری شرکت ها از سطح نگهداشت وجه نقد آن ها کاسته می شود. همچنین میان نسبت سطح نگهداشت وجوه نقد و اعتبار تجاری شرکت ها رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد. تامین مالی کوتاه مدت بانکی شرکت ها نیز بر سطح نگهداشت وجه نقد آن ها تاثیر منفی و معنی داری داشته است بطوری که با افزایشتامین مالی کوتاه مدت بانکی از سطح نگهداشت وجه نقد آن ها کاسته می شود. در نهایت رابطه میان اعتبار تجاری و تامین مالی کوتاه مدت بانکی شرکت ها نیز معکوس و معنی دار بوده است

کلیدواژه ها:

تامین مالی ، سطح نگهداشت وجوه نقد ، اعتبار تجاری ، تامین مالی کوتاه مدت بانکی ، روش GMM