بررسی اثرات فرهنگی اجتماعی توسعه اوقات فراغت جوانان با تاکید بر دوره جوانی (مطالعه موردی : جوانان شهر سنندج)

پرکردن بھینه اوقات فراغت، بحثی است که مجموعه فرھنگی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری باید بر روی آن دقت و برنامه ریزی دقیقی داشته باشد. بارزترین ویژگی اوقات فراغت، آزادی انتخاب و نوع فعالیت است و تجویز انجام بعضی فعالیت ھا برای جوانان باعث عدم استقبال آنان می شود. واقعیت این است که در بسیاری از موارد، شاھد آمار بزه و رفتارھای ناھنجار اجتماعی در بین برخی جوانان ھستیم که این مسئله نشات گرفته از نبود برنامه برای غنی سازی اوقات بیکاری است. فعالیت ھای فراغتی و تفریحی که در عرصه ھای بیرون از خانه صورت می گیرد، برای اینکه بیشتر جنبه مشارکتی و جمعی و اجتماعی داشته باشد، نیازمند طراحی و معماری دقیق فضا و امکانات ویژه بر مبنای مولفه ھای کیفی طراحی، می باشد. در این پژوھش با استفاده از روش تحقیق پیمایشی، سعی شده است اھم فعالیت ھا و زمینه ھای گذران اوقات فراغت در جوانان و جامعه شھری سنندج مورد بررسی قرار گیرد . پس از بررسی عوامل موثر در ارتقای شادی و نشاط در جوانان شھر سنندج، به ترتیب عواملی چون تحرک پذیری (فعالیت و جذابیت و ورزش)، قابلیت پیاده روی و ورزش (آسایش و راحتی، پویایی و تنوع)، سھولت دسترسی در فضاھای داخلی و بیرونی (دسترسی و مسیریابی، خوانایی)، تجمع پذیری و مفرح زایی فضاھای داخل و بیرون و طراحی فضای ورزشی و فراغتی (بھداشت و ایمنی، حس مکان، فرم) و انعطاف پذیری (گوناگونی، تناسبات بصری، نفوذ پذیری) در ارتقای شادی و نشاط در طراحی مرکز فراغت جوانان موثر خواھند بود.

کلیدواژه ها:

اوقات فراغت ، شادی و نشاط ، جوانان ، مرکز فراغت جوانان ، سنندج