تاثیر خشکسالی بر کمیت منابع آب زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت مهران- استان ایلام)

خشکسالی فرآیندی معلول عاملی به نام آب و هوا است که از ابتدای پیدایش انسان در این کره ی خاکی، یکی از بزرگترین مشکلات او بوده و بنا به ضرورت، در مورد آن تحقیقاتی به عمل آورده است. شناخت دوره های خشکسالی و واکنش آبهای زیرزمینی نسبت به آن در امر مدیریت منابع آبی بویژه در دوره های خشکسالی موثر است. این تحقیق با هدف برآورد میزان تاثیر خشکسالی بر کمیت آبهای زیرزمینی منطقه مهران واقع در استان ایلام انجام گرفته است. در این پژوهش شاخص بارش استاندارد شده (SPI) جهت پایش خشکسالی هواشناسی و شاخص منبع آب زیرزمینی (GRI) به منظور بررسی خشکسالی هیدرولوژیکی استفاده شده است. نقشه های هم افت و هم پتانسیل آبهای زیرزمینی و هیدروگراف واحد دشت نیز ترسیم شد. به منظور بررسی همبستگی بین خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیکی از روش همبستگی دو متغیره استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که بین خشکسالی هواشناسی و خشکسالی هیدرولوژیکی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد و وقوع خشکسالی در کاهش تراز آبهای زیرزمینی دشت مهران موثر بوده است. اما عاملی که تاثیر آن از خشکسالی هواشناسی بسیار بیشتر بوده و منجر به افت شدید آبهای زیرزمینی دشت مهران شده، بهره برداری بی رویه از آبهای زیرزمینی است.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، کمیت آب زیرزمینی ، SPI ، GRI ، بهره برداری ، دشت مهران.