نظریات حاکم بر جامعه پذیری زندانیان از زندان

موضوع جامعه پذیری زندانیان یکی از موضوعات بسیار مهمی است که می تواند در درونی سازی ارزشهای اجتماعی آنها موثر واقع گردد. بنابراین شناخت الگوی اجتماعی شدن زندانیان از زندان و به نوعی دیگر، درونی شدن ارزشهای مجرمانه می تواند یکی از موضوعات مهم در شناخت مجرمانی باشد که به نوعی در زندان محبوس اند. اولین و اساسی ترین پیامد اجتماعی مثبت زندان ارعاب و بازدارندگی عمومی است بدین معنا که اعمال مجازات ها و علی الخصوص مجازات زندان باعث می شود که سایر افراد جامعه با دیدن وضعیت زندانیان و سلب آزادی مرتکبین اعمال ممنوعه قانونی دیگر دست به اعمال خلاف قانون نزنند و به مثابه یک شهروند محترم و شریف با رعایت موازین قانون زندگی خود را سپری نمایند و در صورتی که جامعه در اعمال مجازات علیه مرتکبین اعمال ممنوعه قاطعیت و حتمیت را در اعمال مجازات ها نداشته باشد سایر شهروندان ممکن است از این نحوه عمل سوء استفاده نمایند و بدین طریق آمار ارتکاب اعمال ممنوعه افزایش پیدا کند. از طرف دیگر با محبوس کردن مرتکب اعمال مجرمانه، این امر موجب ناتوان سازی مجرم و افزایش امنیت اجتماعی جامعه می شود. بنابراین نباید از پیامدهای منفی زندان همچون برچسب مجرمانه افراد به دور بود و از این رو نزدیکترین نظریه در این خصوص نظریه ی گابریل تارد است که به موضوع تقلید پرداخته است.

کلیدواژه ها:

زندان ، جامعه ، مجازات ، ارزش ، تقلید.