تعیین ظرفیت تولید و میزان تکنولوژی بهینه ی سالنهای پرورش طیور به روش دلفی با توجه به مطالعات منطقهای مطالعه ی موردی: شهرستان بیرجند

صنعت پرورش طیور ایران به عنوان یکی از شاخههای صنایع تبدیلی کشاورزی هم اکنون از راندمان و بازدهی کافی برخوردار نیست چرا که توسعه و تحقیق در این بخش مهم از صنایع تبدیلی کشاورزی مورد توجه نبوده است. تجربهی چند دههی گذشته در عرصههای بینالمللی نشان داده است که افزایش راندمان، رشد اقتصادی و توسعهی صنعتی به اندازهی زیادی به مدیریت بهینهی عوامل تولید بستگی دارد. صنعت مرغداری هم از این قاعده مستثنی نبوده و جهت افزایش بهرهوری نیاز به مدیریت صحیح در استفاده از عوامل تولید از جمله ظرفیت تولید و تکنولوژی مورد استفاده دارد. تعیین ظرفیت تولید و تکنولوژی مناسب سالنهای پرورش طیور در هر منطقه از مطالعات لازم برای احداث هر مرغداری و تصمیمگیری پیرامون آنها از مهمترین دغدغههای مدیریت میباشد. در این تحقیق ظرفیت تولید و نوع و میزان تکنولوژی بهینهی سالن های پرورش طیور در شهرستان بیرجند بوسیلهی یکی از روشهای تصمیمگیری گروهی یعنی روش دلفی تعیین گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بهینهترین ظرفیت برای احداث سالنها در منطقهی مذکور، 30000 - 20000 قطعه بوده و سیستم پرورش سالنهای بستهی تمام مکانیزه تکنولوژی مناسبی برای این مرغداریها محسوب میگردد.

کلیدواژه ها:

ظرفیت ، تکنولوژی ، مرغداری ، روش دلفی