پهنه بندی خطر آتش سوزی جنگل های استان گلستان بر اساس متغیرهای هواشناسی و ویژگی-های اراضی

پژوهش ها نشان داده است که بین احتمال وقوع آتش سوزی در جنگل و متغیرهای هواشناسی و توپوگرافیکی ارتباط بسیار نزدیک و همبستگی معنی داری وجود دارد. بنابراین یکی از راه های پیشگیری و کنترل آتش سوزی در جنگل ها، پیش بینی آن بر اساس مشخصه های موثر بر آن شامل متغیرهای هواشناسی (بارندگی، دما و سرعت و جهت باد)، کاربری اراضی و عوامل انسانی می باشد. در این پژوهش با در نظر گرفتن میزان بارندگی و دما در شش ماه بحرانی سال از نظر خطر آتش سوزی، طبقات ارتفاعی، میزان و جهت شیب، نوع پوشش گیاهی، فاصله از جاده، فاصله از مناطق مسکونی و فاصله از اراضی کشاورزی نقشه پهنه بندی خطر آتش سوزی در جنگل های استان گلستان تهیه گردید. برای تلفیق لایه ها از روش همپوشانی وزنی استفاده شد. به منظور صحت سنجی نقشه پهنه-بندی، نقشه پیش بینی خطر آتش سوزی با نقشه وقایع حریق استان تطابق داده شد. نتایج نشان داد که پهنه های بی خطر، کم خطر، با خطر متوسط، پرخطر و بسیار پرخطر به ترتیب 96/65، 49/14، 33/15، 14/4 و 09/0 درصد از کل وسعت استان را تشکیل می دهد. همچنین شهرستان های بندرترکمن، گمیشان و آق قلا فاقد پهنه های مخاطره آمیز آتش سوزی هستند در حالی که سایر شهرستان ها با درجات مختلف با خطر آتش سوزی مواجه می باشند به طوری که بیشترین وسعت پهنه بسیار پرخطر در شهرستان-های کلاله (550 هکتار) و مراوه تپه (360 هکتار) و پهنه پرخطر در شهرستان های کلاله (36110 هکتار)، گالیکش (15269 هکتار)، مراوه تپه (14398 هکتار)، مینودشت (13293 هکتار) و آزادشهر (2839 هکتار) واقع شده است

کلیدواژه ها:

ارتفاع ، بارندگی ، پوشش ، دما ، شیب ، فاصله