مدیریت پیشگیری از آتش سوزی در ذخیره گاههای جنگلی استان اصفهان

با امعان نظر به حفظ تنوع زیستی (تنوع اکوسیستم، تنوع گونه و تنوع ژن) به عنوان زنجیره های مرتبط با هم به جهت تاثیرات متقابل در رویشگاه ها و زیستگاههای خود، جنگلها به ویژه در مناطق کم توان اکولوژیک و آسیب پذیرتر از نظر کمی و کیفی رو به کاهش نهاده و بسیاری از گونه های بومی و گونه هایی که از نظر صفات بارز ژنتیکی در مقایسه با سایر رویشگاه ها برتر می باشند در شرایط ویژه و حساس قرار دارند. لذا باید سعی شود با مدیریت علمی تحت حمایت و حفاظت خاص قرار داده شوند. مهم ترین اصل در مورد حمایت و حفاظت ذخیره گاههای جنگلی از هر گونه آسیبی آن است که پیشگیری از بروز هر آسیب، به مراتب موثرتر از مبارزه با آن پس از ظهور خسارت است. نظر به اینکه ذخیره گاههای جنگلی استان اصفهان محصور بوده و در بعضی از این مناطق تراکم پوشش زیر آشکوب افزایش یافته که این امر سبب می شود خطر آتش سوزی در فصل خشک به شدت این مناطق را تهدید کند و از طرف دیگر در مناطق کوهستانی و با شیب بالا قرار گرفته اند، لذا ضروری است در زمنه مقابله با آتش سوزی راهکار مناسبی اندیشیده شود تا این گونه مناطق از خطر آتش سوزی در امان باشند. لذا با در نظر گرفتن شرایط، روش خشکه چینی با استفاده از سنگهای موجود در محل ذخیره گاه پیشنهاد می شود

کلیدواژه ها:

آتش سوزی ، ذخیره گاه جنگلی ، تنوع زیستی ، رویشگاه ، زیر آشکوب ، خشکه چینی