ارزیابی اثر تغییر اقلیم بر منابع آب زیرزمینی دشت رامهرمز با استفاده از شاخص های اقلیمی، ISP و شبکه عصبی NARX

تغییر اقلیم در سال های اخیر منجر به تغییرات قابل توجه در عناصر هواشناسی و در نتیجه افت شدید منابع تامین آب سطحی و زیرزمینی خصوصاً در مناطق خشک و نیمه خشک شده است. در این مقاله، تلاش شده با استفاده از شاخص های حدی بارش-دما، شاخصSPI و مجموع بزرگی خشکسالی (DM)، ابتدا شرایط بلند مدت خشکسالی، سپس اثرات تغییر اقلیم بر وضعیت منابع آب زیرزمینی دشت رامهرمز بررسی شده است. تأمین آب بخش های مختلف این منطقه به شدت به منابع زیرزمینی وابسته بوده و به همین دلیل بررسی تغییرات تراز آب های زیرزمینی در دوره های آتی در توسعه این دشت و مدیریت منابع آب آن حائز اهمیت می باشد. به منظور ارزیابی اثرات تغییر اقلیم، از خروجی مدل های گردش عمومی جو (GCM)، جهت انطباق مقیاس خروجی این مدل ها با مقیاس مورد نیاز مطالعات محلی تغییر اقلیم، داده های بارش و دما توسط مدلLARS-WG ریز مقیاس شده اند، که جهت تعیین مقادیر تغذیه آبخوان در دوره های آتی استفاده می شود. برای بررسی تغییرات تراز آب زیرزمینی در مقاطع مختلف، مدل دینامیکی شبکه عصبی در محیط نرم افزار MATLAB توسعه داده شده است. نتایج مطالعه با فرض حفظ وضعیت موجود توسعه منطقه، حاکی از سیر نزولی حجم آبخوان با توجه به تغییرات اقلیمی و اثرات آن بر منابع و مصارف محدوده مطالعاتی می باشد. همچنین معیار مجموع بزرگی خشکسالی(DM)، معیار مناسب تری جهت نشان دادن وضعیت خشکسالی در منطقه تشخیص داده شده است.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، بزرگی خشکسالی MD ، تغییر اقلیم ، شبکه عصبیNARX ، SPI