بررسی عوامل موثر بر بهسازی بیولوژیکی خاک ریزدانه رسی (مطالعه موردی: خاک ریزدانه دانشکده کشاورزی کرمانشاه)

بهسازی بیولوژیکی خاک روشی نوین و درحال توسعه و دوستدار محی زیست است که اساس آن بر پایه تولیدرسوب میکروبی میباشد. در این روش اوره توس آنزیم اوره آزترشح شده از باکتری، هیدرولیز شده و کربنات کلسیم در حضور یون کلسیم تشکیل می شود که باعث پیوند ذرات خاک و تثبیت آن می گردد. در روشهای معمول بهسازی خاک،افزودن مواد شیمیایی به خاک صدمات جبران ناپذیری به محی زیست وارد میکند لزوم توجه بیشتر به مقوله ی حفاظت از محی زیست در سال های اخیر، مهندسین راملزم به طراحی و اجرای روش های دوستدارمحی زیست و در عین حال اقتصادی کرده است. در این مطالعه پس از بدست آوردن غلظت بهینه مواد افزودنی،عملکرد باکتری جداشده از خاک محل و باکتری خارجی Bacillus megaterium در بهسازی بیولوژیکی خاک ریزدانه رسی مورد مقایسه قرار گرفت و روند بهبود مقاومت فشاری با زمان بررسی شد. سپس تغییرات پلاستیسیته نمونه های بهسازی شده موردبررسی قرار گرفت . نتایج حاکی از افزایش مقاومت فشاری خاک بهسازی شده با باکتری محلی و باکتری B.megaterium به میزان 2و 1/6 برابر بود و مقاومت فشاری با گذشت زمان افزایش یافت. همچنین کاهش در پلاستیسیته نمونه های بهسازی شده مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

بهسازی بیولوژیکی خاک ، رسوب گذاری زیستی ، مقاومت فشاری محصور نشده ، پلاستیسیته خاک ، محیط زیست