بررسی رابطه ی پراکندگی شیوع فشارخون بالا در جمعیت روستایی اردبیل با دما

جغرافیای پزشکی، جغرافیایی ترکیبی است از ترکیب جغرافیا و پزشکی. موضوع پراکندگی بیماری ها و انتساب آن ها به نواحی جغرافیایی مشخص از موضوعات ثابت شده و ریشه دار است که زمینه ی ایجاد علمی به نام جغرافیای پزشکی را فراهم می کند. ایران با وسعت و تنوع اقلیمی بسیار به طور طبیعی دارای بیماری های متنوعی است که شرط آگاهی از آن ها دانستن جغرافیای پزشکی آن است. فشارخون بالا یکی از شایع ترین اختلالات گردش خون می باشد. این بیماری از جمله بیماری هایی است که عوارض زیادی دارد. مهمترین آن ها اختلالات بینایی، کلیوی، مغزی و قلبی می باشد. در صورتی که فشار خون بالا درمان نشود در بیشتر موارد منجر به مرگ می گردد. روش های جغرافیایی در مقیاس های مختلف از محلی تا جهانی برای تجزیه و تحلیل سلامتی و داده های سلامتی مورد نیازهستند به طوری که اختلاف نواحی بیمارخیز با پدیده های مختلف اکولوژیکی و اجتماعی – زیست محیطی در ارتباط فراوان می باشد. بیماری فشار خون به لحاظ فیزیولوژیک ماهیتا بیماری است که می تواند با متغیر های اقلیمی مانند ارتفاع، دما، بارندگی و . . . ارتباط داشته باشد. لذا در این تحقیق ضمن بررسی پراکندگی شیوع فشارخون بالا در جمعیت بالای 30 سال ساکن در مناطق روستایی شهرستان های خلخال و پارس آباد از توابع استان اردبیل ارتباط بین متغیرهای اقلیمی با فشار خون بالا (با تاکید بر دما) مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مربوط به تعداد بیماران مبتلا به فشار خون بالا تا پایان سال 1392 و همچنین مختصات جغرافیایی مناطق سکونت و اطلاعات مورد نیاز در مورد عناصر آب و هوایی از منابع مختلف جمع آوری و سپس نقشه های پراکندگی جغرافیایی بیماران با فشار خون بالا به کمک نرم افزار GIS استخراج شد و با نرم افزار Excel و spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بررسی ها نشان داد با وجود معنی دار بودن اختلاف میانگین دمای دو منطقه مورد مطالعه، میانگین تعداد و درصد افراد مبتلا به فشارخون بالا در جمعیت بالای 30 سال روستاهای شهرستان خلخال و پارس اباد اردبیل از نظر آماری تفاوت معنی داری نشان نمی دهد.

کلیدواژه ها:

جغرافیای پزشکی ، فشارخون ، عناصر اقلیمی ، دما