بررسی تالاب هامون و ارزیابی اثرات خطر پذیری آن در منطقه

تالابها به عنوان کانون های تجمع آب در فلات خشک ایران جایگاه ویژه ای دارند.از جمله فواید تالاب ها می توانامین آب، تغذیه آب های زیر زمینی، ذخیره سازی آب، جلوگیری از نفوذ آب های شور، جلوگیری از فرسایش،ایجاد موانع و سپر حفاظتی، ایجاد ذخیره گاه و در آخر تالاب به عنوان یک منبع غذایی را نام برد.استان سیستان وبلوچستان با مساحت 187512 کیلومتر مربع،پهناورترین استان کشور میباشد که از تنوع اقلیمی زیادی برخورداراست از جمله مناطق پراهمیت این استان، تالاب هامون است که در شمال استان قرار دارد هامون یکی ازتالابهایمهم دنیاو بزرگترین دریاچه آب شیرین در سراسر فلات ایران محسوب می شود که مشترک بین ایران و افغانستانو دارای سه بخش هامون پوزک، هامون صابوری (شاپوری) و هامون هیرمند است که در مجموع تالاب بین المللیهامون را تشکیل می دهند در حال حاضر نیز به دلیل وابستگی تالاب هامون به رودخانه هیرمندو بادخیز بودنمنطقه و اثرات خشکسالی های اخیر و دخالت های انسانی دچار مشکلات و تخریب فراوان شده است که توجهخاص مسیولین به کانون حیات سیستان را می طلبد.

کلیدواژه ها:

تالاب ، هامون ، فرسایش ، خشکسالی ، دریاچه