بررسی انواع حریم خصوصی از دیدگاه حقوق کیفری داخلی و بین المللی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,090

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HCHCONF01_068

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1398

چکیده مقاله:

با وجود تعاریف گوناگونی که در این زمینه، توسط افراد و موسسات گوناگون ارائه شده؛ اما هنوز تعریف واحدی به دست نیامده است. علت این امر این است که مفهوم حریم خصوصی با توجه به فرهنگ حاکم بر هر جامعه و پیشرفت های اخیر جوامع از لحاظ اقتصادی، فرهنگی و در زمینه تکنولوژی ارتباطات و انتقال اطلاعات دستخوش تغییر و تحول گردیده است.در دهه 1890 یکی از قضات دادگاه عالی ایالات متحده آمریکا به نام لوئیس براندایس در مقاله ای با نام حق مصونیت حریم خصوصی برای اولین بار این مسئله را به عنوان یک بحث جدی و صریححقوقی مطرح و حریم خصوصی را حق افراد برای تنها بودن تعریف کرد. به نظر او، حریم خصوصی،جزو شکننده ترین حقوق است و موارد حمایت از آن، باید در قانون اساسی مورد اشاره قرار بگیرد. (Samuel Warren and Louis Brandies,1890)در تعریفی دیگر حریم خصوصی آن بخش از زندگی هر انسان است که در آن از آزادی در برابر بازخواست و کیفر حقوقی، برخوردار می باشد و هرگونه تصمیم گیری درباره آن و نیز اطلاع، ورود و نظارت بر آن منحصرا0 در اختیار اوست و مداخله دیگران در آن یا دسترس به آن بدون اذن او مجاز نیست (اسکندری، .(1389 به نظر میرسد، تعریف کمیتهای به نام کالکات 2در انگلستان بیش از سایر تعاریف توانسته استابعاد مختلف این مفهوم را پوشش دهد. این کمیته در این زمینه معتقد بود علیرغم اینکه هنوز تعریف خوب و قانعکنندهای از حریم خصوصی پیدا نکرده است; اما تعریف زیر را به عنوان تعریف قانونیمیپذیرد: حق افراد برای حمایت شدن در مقابل وارد شدن بدون اجازه به امور و زندگیافراد و خانواده هایشان، با ابراز مستقیم فیزیکی یا به وسیله نشر اطلاعات. در لایحه حمایت از حریم خصوصی که در جلسه مورخ 1384/3/4 به تصویب هیات وزیران رسید و جهت طی تشریفات قانونی به مجلس شورای اسلامی وقت تقدیم شده بود، حریم خصوصی در ماده این گونه تعریف شده است: قلمرویی از زندگی هرشخص است که آن شخص عرفا0 یا با اعلان قبلی در چارچوب قانون، انتظار دارد تا دیگران بدون رضایت وی به آن وارد نشوند یا بر آن نگاه یا نظارت نکنند و یا به اطلاعات راجع به آن دسترسی نداشته یا در آن قلمرو وی را مورد تعرض قرار ندهند. جسم،البسه و اشیاء همراه افراد، اماکن خصوصی و منازل،محلهای کار، اطلاعات شخصی و ارتباطات خصوصی با دیگران حریم خصوصی محسوب میشوند. بنابراین، میتوان گفت: حریم خصوصی آن بخش از زندگی انسان در فضای حقیقی و مجازی است که با تکیه بر قانون و یا عرف، دیگران حق ورود، تعرض، نظارت، دخالت، دسترسی و آگاهی از آن را ندارند به نحوی که هر یک از این اقدامات میتواند باعث جریحه دار شدن احساسات و کرامت انسانی گردد.

نویسندگان

امین پرآور

مدرس دانشگاه