تبیین مبانی فلسفی انگاره های تربیتی با تاکید بر مباحث علم النفس در معرفت شناسی اسلامی

هدف اصلی این پژوهش تبیین مبانی فلسفی انگاره های تربیتی با تاکید بر مباحث علم النفس درمعرفت شناسی اسلامی است. انگاره، تصویری بیش و کم پایدار از امور در ذهن است. به بیان کوتاه؛انگاره، صورت خیالی دارای قدرت است. مراد از داشتن قدرت، موثر بودن آن است. انگاره دراحساسات و عواطف، داوری ها و باور، تفسیرها، رفتار ارتباطی، انتخاب و تصمیم، تاثیر دارد.این مولفهها به رفتار انسانی معنا بخشیده و از این حیث، ریخت شناسی تربیتی این مفهوم را صورت میبخشند. به همین منظور از روش تحلیلی استفاده شده تا به تبیین و تفسیر دقیق این مفهوم پرداخته، واز آن جائیکه این مفهوم در سنت شناسی اسلامی به مباحث علم النفس نزدیک است و در آرایفیلسوفان مسلمان چون ملاصدرا،فارابی، علامه طباطبایی و ... شرح و بسط یافته حائز اهمیت است.بطوریکه در مفهوم شناسی اسلامی؛ انگاره در ساختار طبیعی دومین قرار گرفته و محصول افکار،خیالات و کردار ماست.در پایان ارتباط معنایی آن با تفکر انتقادی مورد واکاوی قرار گرفته و تاثیرهستی شناسی شهودی در غنابخشیدن به اینگونه توانایی های ذهنی بیان شده است.

کلیدواژه ها:

انگاره ها ، ساختار طبیعی دومین ، تفکر انتقادی ، هستی شناسی شهودی