رابطه ی بین انواع سبک های تصمیم گیری با خلاقیت و نوآوری مدیران

هدف اساسی این پژوهش، بررسی ارتباط بین انواع سبک تصمیم گیری و خلاقیت و نوآوری مدیران مدارس می باشد. روشپژوهش، توصیفی همبستگی و جامعه آماری آن کلیه ی مدیران مدارس شهرستان لامرد در سال تحصیلی 92-91 است کهتعداد آنها برابر 110 نفر می باشد. با بکارگیری روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، تعداد 90 مدیر بعنوان نمونه ی آماریانتخاب شدند. در این تحقیق از دو ابزار اندازه گیری، پرسشنامه سبک تصمیم گیری (رابینز 1991) و پرسشنامه مقیاس نوآوریسازمانی (زارعی، 1385) استفاده شد. ضریب پایایی آنها با استفاده از روش بازآزمایی با فاصله زمانی دو هفته، به ترتیب برابر0/73 و0/670 بدست آمد که در سطح 0/01 کاملا معنادار بود. داده های بدست آمده، توسط نرم افزار آماری SPSS و با استفادهاز روش های آمار توصیفی (فراوانی و درصد فراوانی) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و آزمون tمستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افراد نمونه، بیشتر سبک های تصمیم گیری دستوری و ادراکی راترجیح داده و کمتر از سایر سبک ها استفاده نموده اند. همچنین بین سبک تصمیم گیری مدیران مدارس با نوآوری رابطه معنا-داری وجود دارد و سبک تصمیم گیری رفتاری بیشترین پیش بینی کننده ی نوآوری سازمانی می باشد (P-Value=05/0, <0/45). اگر چه میزان نوآوری سازمانی مدیران زن و مرد نسبتا بالا بوده و تفاوت معناداری میان آنها وجود ندارد (P-Value=0/38, <0/05)اما نتایج حاصل نشان می دهدکه تفاوت معنی داری بین مدیران زن و مرد در دو بعد از ابعاد نوآوریسازمانی یعنی بعد ساختاری (0/01 < 0/003 = P-Value) و فرهنگی ( 0/01 < 0/02 = P-Value) وجود دارد، بدین صورتکه میانگین نمرات بعد فرهنگی مردان بیشتر از زنان می باشد. و در بعد ساختاری میانگین زنان بیشتر از مردان است.

کلیدواژه ها:

سبک تصمیم گیری ، خلاقیت ، نوآوری سازمانی ، مدیران ، آموزش وپرورش