جهانی شدن و آموزش و پرورش، عاملی در تغییر فرهنگ و تربیت دانش آموزان

جهانی شدن، اصطلاحی است که از اواسط دهه 1980 متداول شده و به معنی فروریختن مرزها و فراتر رفتن از آن در سطحجهانی در ابعاد اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی.... که فرآیند آن دگر گون شدن ساختارهای محلی به جهانی است.فرایندجهانی شدن، ابعاد و دامنه آن آنقدر وسیع و گسترده است که تمام شئون زندگی بشر را تحت تاثیر قرار داده است، تا جایی کهبرخی از صاحب نظران آن را به عنوان بزرگترین رخداد تاریخ بشری یاد کرده اند. پدیده جهانی شدن از موضوع های بحثبرانگیز روز جهان به شمار می رود. پدیده ای که در تصمیم گیری ها و فعالیت های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی انسان هانقش تعیین کننده ای دارد و مرزهای جغرافیایی را به حداقل کاهش می دهد و علاوه بر کالا و خدمات، افکار و دانش بشرینیز آسان تر و بی حد و مرزتر از گذشته مبادله می شود. جهانی شدن همانند بسیاری از پدیده های جهان شمول در اغلب حوزه هامورد توجه قرار گرفته است. یکی از حیطه هایی که جهانی شدن در آن به سرعت در حال پیاده شدن است، یادگیری و به طوراخص آموزش و پرورش است که به شناخت استعدادهای بالقوه دانش آموزان و ارزیابی دقیق آمادگی آنان برای یادگیری ومسئولیت پذیری در جامعه می پردازد. روش تحقیق کتابخانه ای با مراجعه به منابع معتبر بود. نتایج تحقیقات به دست آمده درمورد نحوه تاثیرگذاری جهانی شدن بر آموزش و پرورش ایران و عمدهترین چالشهای احتمالی که نظام آموزش و پرورش ما در آینده با آن روبه رو است، نشان میدهد با اتخاد راهبردهای آموزشی مطلوب و موثر که در این مقاله به آن اشاره می شود، می توان بر چالش های پیشرو فایق آمد.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، تربیت ، فرهنگ ، جهانی شدن