زمینه های نزدیکی و ورود اندیشه صوفیانه در تشیع (قرن 7 تا 10 ه ق)

بدنبال درباره خاستگاه صوفیان شیعه شده بین آنها و دیگران همواره اختلاف نظر وجود داشته و برخی معتقدند سلسله های صوفیه شیعه از ابتدا شیعه بوده اند. اما مخالفانشان معتقدند تمامی مشایخ صوفیه حداقل تا قرن پنجم ه ق سنی مذهب بوده، و دلیل آنرا نبود آثاری می دانند که همزمان صیغه شیعی و صوفیانه داشته باشند با وجود فراز وفرودهای قرون اول تا پنجم ه ق تصوف و تشیع ازقرن هفتم به بعد به مقدار زیادی به هم نزدیک شده و در دوره مغول و تیموری زمینه های ورود تصوف به تشیع فراهم گردید.این مقاله با روش کتابخانه ای و با رویکرد توصیفی تحلیلی بدنبال آن است که زمینه های نزدیکی و ورود تصوف به تشیع را از قرن پنجم ه ق به بعد مورد توجه قرار دهد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که فضای باز مذهبی فرمانروایان مغول و تیموری، ظرفیت و توان آموزه های شیعی و ناتوانی فرقه های دراویش باعث ورود تصوف و اندیشه های صوفیانه به تفکر شیعی گردید.

کلیدواژه ها:

اسلام ، تشیع ، تصوف ، صوفیان ، صفویه