تاثیر اراسموس و مارتین لوتر بر آثار هنری رنسانس متاخر (بر اساس نظریه تحلیل گفتمان تبار شناسی میشل فوکو)

این مقاله سعی دارد پس از گذری کوتاه از قرون وسطی به زمینه های پیدایش رنسانس بپردازد، به نقطه ی آغازین رنسانس اشاره کند، طلایه داران و هنر مندان تاثیر گذار این دوره از جمله اراسموس و مارتین لوتر را معرفی کند و به سوال اصلی تحقیق که اهداف اراسموس و لوتر چه تاثیری بر آثار هنری رنسانس متاخر داشته پاسخ دهد و به استادان مسلم این دوره (داوینچی، رافائل و میکینژ ) بپردازد، و اومانسسم را تعریف کرده به خصوصیات اومانیسم در رنسانس اشاره کند و با استفاده از نظریه تحلیل گفتمان فوکو به گفتمان غالب این دوره یعنی (کلیسا) و به گفتمان های حاشیه یعنی (گفتمان اراسموسی گفتمان لوتری و دیگر گفتمان های هنری) اشاره کند. از این رو روش تحقیق این مقاله تاریخی توصیفی است، زیرا با استفاده از روش مطالعه اسنادی و بررسی متون و محتوای مطالب ،جمع آوری شده است. و به این پاسخ می رسیم که موعظه های مذهبی مقداری در تغییر عقیده برخی از هنرمندان برجسته، همچون بوتیچلی و میکینژ، موثر بوده و آن ها را به سوی نقا ی هایی با الهامات مذهبی بیشتر کشانده است، بی گمان هیچ اثر هنری در طول تاریخ از دخالت اندیشه ها و دغدغه های اجتماعی مصون نیست و رایط اجتماعی هنرمند را به سمت زبانی رمز آمیز برای بیان درونیات خود سوق می دهد. اما هنر از عرصه هایی است که می توان عرصه های منازعه را در آن کشف کرد چون هنرمندان کسانی هستند که تن به گفتمان غالب نمی دهند.

کلیدواژه ها:

رنسانس ، اومانیسم ، اراسموس ، مارتین لوتر ، تحلیل گفتمان