بررسی اثر بیوچار و دو گونه قارچ مایکوریزا بر میزان فسفر قابل دسترس خاک تحت کشت ذرت

دستیابی به کشاورزی پایداردرکنار افزایش عملکرد محصولات کشاورزی و تامین سلامت جامعه ازاهداف محققین دربخش کشاورزی است درچنددهه اخیر مصرف نهاده های شیمیایی دراراضی کشاورزی موجب معضلات زیست محیطی عدیده ای ازجمله آلودگی منابع آب و خاک کاهش حاصلخیزی و ازبین رفتن تعادل عناصرشیمیایی درخاک گردیده است ازجمله روشهای جدید برای جلوگیری ازاین معضلات کاربرد اصلاح کننده های بیولوژیکی و شیمیایی درخاک است برهمین اساس آزمایشی بمنظور ارزیابی تاثیر دوگونه قارچ مایکوریزا و بیوچار برمیزان فسفرقابل دسترس خاک تحت کشت گیاه ذرت به صورت فاکتوریل باطرح پایه بلوکهای کامل تصادفی و با 3تکرار تحت شرایط گلخانه ای به اجرا درامد فاکتورهای ازمایش شامل فاکتور مایکوریزا درسه سطح سطح 1: فاقد مایکوریزM0 سطح 2: مایکوریز نوع Glomus intraradices M1 و سطح 3: مایکوریز نوع Glomus versiform [ (M2بیوچار درسه سطح سطح 1: فاقد بیوچارB0 سطح 2: بیوچارتهیه شده ازچوب سپیدارB1 سطح 3: بیوچارتهیه شده ازسبوس برنج B2 کوداوره در2سطح فاقد کودN0 و باکود N1به مقدار 0/13 گرم نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات اصلی و متقابل بیوچار وقارچ مایکوریزا وکود برمیزان فسفر قابل دسترس خاک معنیدار است بطوریکه بیشترین مقدار فسفرقابل دسترس خاک مربوطبه اثرمتقابل بیوچار نوع سبوس برنج و میکوریز نوع (B2M2) Glomus versifom) و کمترین مقدارمربوط به تیمار فاقد بیوچار ومیکوریز نوع (B0M2) Glomus versifom) بود میزان فسفرقابل دسترس خاک درتیمارهای حاوی بیوچار سبوس برنج 14درصد بیشتر ازشاهد بود و درتیمارهی حاوی بیوچار سپیدار 16درصد بیشتر ازشاهد بود

کلیدواژه ها:

بیوچارسپیدار ، بیوچارسبوس برنج ، مایکوریزا ، فسفرقابل دسترس خاک