امکان سنجی شاخص های استراتژی توسعه شهری درشهر بیرجند

در الگو های جدید برنامه ریزی شهری و مدیریت شهری جهانی اجرای پروژهای مشارکت توسعه شهری جایگاه خاصی یافتهاست. شهر به عنوان پدیده ای پیچیده و پویا است و در گذر زمان دچار تحولات اجتماعی ، کالبدی ، اقتصادی و حتی سیاستو فرهنگ می شود. طرح استراتژی توسعه شهری (cds)، رویکردی است که هم اکنون در بسیاری از شهر و کشور های جهان به خصوص کشور های در حال توسعه با استقبال مواجه شده است. در این مقاله سعی شده است شاخص های توسعهاستراتژیک که مورد قبول سازمان جهانی و ائتلاف شهر پیشنهاد شده در شهر بیرجند مورد بررسی قرار گیرد در این پژوهش ازروش توصیفی - تحلیلی استفاده شده است که پرسشنامه ای به حجم نمونه 350 نفر از شهروندان و 50 نفر کارشناس تکمیلشده است. یافته های تحقیق نشان دهنده آن است که پرسشنامه های شهروندان و کارشناسان میانگین شاخص حکمروایی ازنگاه شهروندان 2/1 و از نظر کارشناسان 2/29 می باشد. شفافیت پایین ترین جایگاه را از نگاه شهروندان دارا می باشد که نشانگر بی اعتمادی شهروندان به مدیریت شهری می باشد. میانگین کارشناسان در شاخص بانکی بودن 2.2 است و میانگین نظر شهروندان 2/1 می باشد نکته جالب توجه در مورد این شاخص اینجاست که کارشناسان کمترین رتبه را به ثبات درآمدی داده اند در حالی که شهروندان پایین ترین رتبه را به کارایی اقتصادی داده اند. میانگین شاخص قابل زندگی بودن از نگاه 2/54 و از دید شهروندان 2/53 است که تفاوت زیادی با همدیگر نداشته و هر دو گروه شهر بیرجندرا به لحاظ شاخص قابل زندگی بودن مطلوب دانسته اند. نظر کارشناسان در مورد شاخص رقابتی بودن برابر عدد 2/42 می باشد که این شاخص از نگاه شهروندان برابر عدد 2/3 است.

کلیدواژه ها:

استراتژی توسعه شهری ، مدیریت شهری ، بانکی بودن ، قابل زندگی بودن