طراحی ایستگاه آتش نشانی در اصفهان با استفاده از انرژی خورشیدی

امروزه یکی از مسایل مهم در مجامع علمی جهان مبحث انرژی و به دنبال آن استفاده هر چه بیشتر از انرژی های تجدید پذیر است و مصرف بی رویه منابع طبیعی تجدید ناپذیر نظیر سوختهای فسیلی در آینده نه چندان دور محیط زیست را به مخاطره خواهد انداخت. پس شکی نیست که بهینه سازی مصرف انرژی می تواند کمک بزرگی به رشد و توسعه کشور باشد. در این بین نگرش به استفاده از انرژی خورشیدی در یک ایستگاه شهری از جمله آتش نشانی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. در یک ساختمان آتش نشانی می توان بخشی از انرژی را از طریق انرژی های تجدید پذیر تامین کرد، انرژی خورشیدی منحصر به فردترین منبع انرژی تجدید پذیر در جهان است و منبع اصلی تمامی انرژی های موجود در زمین می باشد. انرژی خورشیدی به صورت مستقیم و غیرمستقیم می تواند به اشکال دیگر انرژی تبدیل گردد. ایران با داشتن حدود 300 روز آفتابی در سال جزو بهترین کشورهای دنیا در زمینه پتانسیل انرژی خورشیدی در جهان می باشد. حال میانگین تابش روزانه ی خورشیدی در اصفهان معادل 4/7 کیلو وات ساعت بر مترمربع برآورد شده است که بیشترین شدت تابش روزانه مربوط به خردادماه تا تیرماه برابر با 6/7 کیلو وات ساعت بر مترمربع و کمترین میزان شدت تابش در دی ماه برابر با 2/5 کیلو وات ساعت بر متر مربع می باشد. در مقاله حاضر، ضمن آشنایی با سامانه های خورشیدی، به بررسی و راهکارهای جدید و استفاده از انرژی های خورشیدی جهت تولید برق در سطرح ساختمانی در شهر اصفهان با استفاده از سلولهای خورشیدی می پردازد. فرضیات طرح با ارایه و راهکارهایی جهت کاهش مصرف انرژی و نیز استفاده از منابع تجدید پذیر برای گرمایش و سرمایش در ساختمان مورد بررسی قرار گرفته و روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی می باشد.

کلیدواژه ها:

انرژی ، انرژی خورشیدی ، سامانه های خورشیدی ، اصفهان