بررسی اثر واشر بر مکانیسم شکست اتصال تی استاب با پیچ های مقاومت

اتصالات همیشه به عنوان یک پارامتر حساس در سازه ها مورد توجه بوده است. پس از زلزله نورتریج در سال 1994 و مشاهده عملکرد ضعیف اتصالات، مهندسان اتصالات مختلفی از قبیل صفحه های انتهایی و تی استاب را برای قاب های خمشی پیشنهاد دادند گرچه این اتصالات پیش از آن برای ساختمان های بلند و صنعتی استفاده می شند. اتصال تی استاب با رفتاری نیمه صلب شرایط را برای طراحی بهینه با عملکرد مناسب برای مهندسان و پژوهشگران این عرصه فراهم کرده است. در این مقاله تلاش شده است با استفاده از روش المان محدود (FEM) و بهره گیری از نرم افزار آباکوس تاثیر واشر در صورت وجود و عدم وجود پیش تنیدگی در پیچ های اتصال تی استاب در پروفیل های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. مدل اجزای محدود در ابتدا با مدلی از اتصال تیر به ستون همراه با اتصال تی استاب که توسط محسن گرامی و همکاران مورد بررسی قرار گرفته است، صحت سنجی شده است و منحنی لنگر_ دوران و سختی مدل با مدل اصلی مورد مقایسه قرار گرفته شده است. پس از کسب نتایج قابل قبول از نرم افزار، اقدام به ایجاد 16 مدل با خصوصیات مختلف شده است و سپس پیچ های پر مقاومت اتصال در اتصال با پروفیل های فلزی از جنس st37 تحت بارگذاری سیکلیک قرار گرفته اند و نتایج آن ها مورد مقایسه و بررسی قرار گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

اتصال ، T-stub ، مدلسازی اجزای محدود ، بارگذاری سیکلیک ، تاثیر واشر و پیش تنیدگی ، مود شکست