تاثیر فرآیند های شناختی بر ارتقای عملکرد بناهای یادمانی

بحران هویت یکی از مهم ترین بحران هایی است که انسان در دوره معاصر با آن روبه رو شده است. اما از آنجایی که این بحران هویت، انسان و تمام دستاوردهای او را شامل می شود، مسلما شهر، فضاهای شهری به طور عام و مکان به طور خاص نیز از این بحران مستثنی نخواهد بود. این بحران هویت یا به عبارتی دقیق تر بحران هویت مکان، ناشی از نبود مکان به معنای واقعی آن، که انسان در ارتباط با لایه های دیگر وجود خود قرار میگیرد، می باشد.لایه هایی که به شناخت انسان از محیط پیرامون خود کمک می کند و باعث ایجاد فرآیندهای شناختی وتصاویر ذهنی متفاوت از مکان های متفاوت در ذهن انسان می شود. یادمان ها دسته ای از عملکردهای معماری می باشند ،که در متن فضای شهری به منظور تداعی هویت شهری و بخشی از خاطرات مشترک جمعی خلق می گردند . این تداعی خاطرات،که به طور معمول در رابطه با یک رویداد، یک فرد، یک مکان و یا احساسات مشترک از یک مفهوم است ، با گنجاندن معانی ضمنی در قالب کالبد مادی یادمان ها میسر می گردد. از آنجایی که یادمان ها به عنوان برندهای موثر شهری شناخته می شوند، پیوند متداعی میان وجوه معنایی و کالبدی معماری یادمانی و برندسازی شهری، می تواند از طریق ایجاد نقشه های شناختی در ذهن انسان، زمینه بازیابی هویت شهری را فراهم کند.همچنین برندسازی شهری موجب تقویت جایگاه ذهنی شهرها، تصویر ذهنی شهروندان از شهر و وجهه شهرها شده و فرصت رقابت میان شهرها را بوجود می آورد.

کلیدواژه ها:

برند سازی شهری ، تصاویر ذهنی ، فرآیند های شناختی ، معماری یادمانی