برنامه ریزی حمل و نقل در بافت تاریخی

با افزایش مالکیت خودرو و رشد سفرهای درون شهری، برنامه ریزی و مدیریت ترافیک به یکی از ملزومات مدیریت شهری تبدیل شده است. ساماندهی و بهسازی ترافیک معابر یکی از ابزارهای مدیریت ترافیک است که می تواند با استفاده از پتانسیل ها و ظرفیت های موجود و افزایش بهره وری سیستم ها، موجب کاهش تاخیر و تراکم ترافیک در شهرها گردد. اولین اقدام های برنامه ریزی شهری برای مقابله با ترافیک، ایجاد خیابان های عریض و اکثرا شطرنجی و عمود بر هم بود. این خیابان ها بدون هیچگونه توجهی به ویژگی های بافت تاریخی شهرها بر پیکره تاریخی شهرهای ایران تحمیل شد. پس موضوع برنامه ریزی حمل و نقل در بافت های شهری مورد توجه قرار گرفت. در این مقاله از روش (توصیفی-تحلیلی) برای بررسی نظام حمل و نقل در بافت های تاریخی شهر استفاده شده است. با مطالعات صورت گرفته می توان نتیجه گرفت علی رغم وجود شهرهای تاریخی متعدد و بافت کهن و با ارزش در این شهرها، نگرش منسجم و متد خاصی در باره ی حمل و نقل این بافت ها با توجه به ویژگی آن ها در ایران پدید نیامده است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی حمل و نقل ، بافت تاریخی ، پیاده مداری ، حمل و نقل عمومی