بررسی و تبیین امکان سنجی واردات آب مجازی از کشورهای همسایه به ایران

ایران با میانگین بارندگی سالانه 252 میلیمتر 413 میلیارد مترمکعب و 130 میلیارد مترمکعب منابع آب تجدید شونده، از توزیع نامنظم زمانی و مکانی منابع آب برخوردار است. از طرفی رشد جمعیت و نیاز به مواد غذایی بیشتر باعث شده است که بخش کشاورزی کماکان بزرگترین مصرف کننده آب در کشور باشد. اما تولید آن هنوز کل تقاضای مواد غذایی را براورده نمی کند. عدم اعتماد به میزان منابع آب، رقابت شدید برای آب از سوی بخش های دیگر و افزایش تقاضا برای مواد غذایی، ایران را شدیدا در معرض مواجهه با تنش آبی قرار داده است. ولی با احتساب حجم آب مجازی که از طریق واردات مواد غذایی به کشور وارد میشود، آب بیشتری برای مصارف اساسی دیگر موجود خواهد بود. در این مقاله با روش توصیفی تحلیلی درصدد بررسی و امکان سنجی واردات آب مجازی از سوی همسایگان و ... به ایران هستیم. در واقع مفهوم تجارت و واردات آب مجازی به دادو ستد آب مصرف شده برای تولید کالاها و محصولات کشاورزی از طرق مبادله بین کشورها می باشد. یافته های تحقیق نشان دهنده این امر است که با توجه به رونق روابط سیاسی ایران با کشورهایی از جمله ترکمنستان، تاجیکستان، آذربایجان، ارمنستان و کشورهای آفریقایی کشور میتواند از ظرفیت های موجود در این کشورها برای کشت فراسرزمینی و واردات آب مجازی در غالب محصولات غذایی و کشاورزی بهره برد.

کلیدواژه ها:

آب مجازی ، واردات ، ایران