توسعه مزارع خانوادگی چندمحصولی در حوزه دامپروری در اقلیم های خشک و نیمه خشک

مزارع خانوادگی چند محصولی به معنای تولید و پرورش مجموعه ای از دام ها و گونه های زراعی باغیست، به گونه ای که سطح - کشت و تعداد دام در سطحی باقی بماند که یک خانواده روستایی به تنهایی، و یا حداکثر با کمک یک یا دو کارگرفصلی، قادر به مدیریت کردن آن باشند و این سیستم توان برآورده سازی مخارج یک خانواده را داشته و پس اندازی نیز برای آینده آنها تامین نماید. طبق آمار سازمان خوار بار جهانی در سال2014 ، حدود 90 % از زمینهای قابل کشت جهان در اختیار مزارع خانوادگی است و این مزارع %80 از غذای مردم جهان را تامین میکنند، در حال حاضر به علت مشکلاتی نظیر تحریمها، هدفمندی یارانه ها و قیمتهای بالای نهاده های دامی، این مزارع بدون تغییر نگرش به سمت علمی شدن و استفاده از فرصتهای درآمدزای جدید، همانند اگریتوریسم، قادر به سود دهی نیستند. این مساله بیشتر واحد های تولیدی سنتی حاشیه کویر را تحت تاثیر قرار داده است. به همین جهت ، با تعطیلی این مراکز و بالا رفتن نرخ بیکاری در جوامع روستایی، میزان مهاجرت به شهر ها افزایش یافته به گونه ای که طبق آخرین آمار ، تنها 22 % ازجمعیت کشور مقیم روستاها هستند. مقاله حاضر با هدف ارتقای سطح علمی عملی و در نتیجه درآمدهای خانوارهای روستایی، -درصدد است تا با تلفیق خطوط تولیدی در یک مزرعه و با استفاده بهینه از فرصتهای زمانی و مکانی، الگوهای قابل قبول برای اقلیمهای گرم و خشک حاشیه کویر و سرد و خشک کوهپایه ای را تبیین و ترویج نماید.

کلیدواژه ها:

الگو ، مزارع خانوادگی ، دامپروری ، اقلیم خشک و نیمه خشک ، توسعه