ارزیابی میزان آسیب پذیری محلات شهر بجنورد بر اساس میزان فاصله تا گسل

شناسایی مناطقی که بیشترین احتمال بروز حوادث و مخاطرات در آنها وجود دارد، بخصوص در وقایعی همانند زمین لرزه، بسیارحایز اهمیت است. تجربه نشان داده است که برنامه های از قبل پیش بینی شده و فرآیند های آزمایش شده برای مقابله با چندیناتفاقداتی می توانند به طور قابل ملاحظه ای در جلوگیری از تلفات جانی و کاهش خسارت به اموال و صنایع و محیط زیستموثر باشند. استفاده ازسیستم هایی اطلاعاتی نظیر سامانه های اطلاعات مکانی (GIS) با تلفیق روش های تصمیم گیری چندمعیاره، در شناسدایی نقاط بحران می تواند بسیار موثر باشد. یکی از مهمترین دلایل آسیب دیدگی شهرها در برابر زلزله و تعدادزیاد تلفات آن به خصوص در کشور ما، عدم رعایت استاندارد های مهندسی ساختمان، وجود فرسودگی بافت ها و تراکم بالایجمعیت در نواحی آسیب پذیر است. با توجه به توانایی های GIS درترکیب کردن داده های زمین مرجع و نیز با توجه به امکان انجام آنالیزهای پیچیده مربوط به داده های مکانی و غیر مکانی، بهترین وسیله در تعیین مناطقی است که بیشترین احتمال بروزبحران در آن ها وجود دارد. لذا در این مقاله عوامل فیزیکی موثر در میزان خسارت ناشی از زلزله برای شهر سمنان شناسایی و طبقه بندی گردید، سپس معیار ها به روش AHP مورد ارزیابی و وزن-دهی قرار گرفتند، با همپوشانی نقشه های بدست آمده،نقشه آسیب پذیری فیزیکی شهر و مناطق در معرض خطر بدست می آید.با توجه به تحلیل صورت گرفته، به طور متوسط 61درصد مناطق شهر در پهنه با آسیب پذیری بالا و 22 درصد متوسط و 17 درصد مناطق، در رده آسیب پذیری پایین هستند. لذااقدامات پیشگیری به منظور کاهش خسارت ناشدی از زلزله احتمالی در ناحیده مرکزی بجنورد با توجه به فرسودگی بافت وآسیب پذیری بالای آن ضروری و اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری فیزیکی- کالبدی ، تحلیل فضایی ، شهر بجنورد ، زلزله