مسکن شهری از منظر پدافند غیر عامل

امروزه با پیشرفت های صورت گرفته در فناوری تسلیحات و تجهیزات نظامی، مناطق مسکونی شهری بیشتر در معرض خطر تهاجم قرار گرفته است. از مهم ترین عوامل عمده افزایش تلفات انسانی در حملات نظامی به مناطق شهری، معماری غیراستاندارد و غیرمنطبق مساکن با اصول و مبانی پدافند غیرعامل است. اصولی مانند مکان گزینی و جانمایی بهینه ساختمان، پراکندگی مناسب بنا، رعایت اصول اختفاء استتار و فریب، درجه مرمت پذیری بالای ساختمان و معماری داخلی ساختمان حائز اهمیت است. آرایش فضاهای ساختمانی و نحوه ارتباط با پیرامون، امکانات ویژه ای را برای نجات جان افراد ایجاد نموده و باعث بهبود عملکرد سیستم و کاهش آسیب پذیری آن می شود. تعیین طرح هندسی بنا، موقعیت بازشوها، نحوه دسترسی و پیش بینی فضای امن به عنوان فضای چند عملکردی برای هر ساختمان در زمان صلح و جنگ از جمله مؤلفه های معماری بهینه ساختمان و معماری بومی از منظر پدافند غیرعامل است. این تحقیق با روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی صورت گرفت که از نتایج کلی آن در راستای ایجاد شهر ایمن، شهر قدرت،شهر بازدارنده ، شهر پدافندی و اجتناب ناپذیر بودن معماری مسکن در برنامه ریزی شهری بر اساس اصول پدافند غیرعامل می باشد.

کلیدواژه ها:

مسکن شهری ، پدافند غیرعامل ، معماری ساختمان ، برنامه ریزی شهری ، شهر قدرت