بررسی نتیجه حاصل از انفوزیون آهسته پلاکت از طریق پمپ و انفوزیون عادی آن در بیماران ترومبوسیتوپنی مقاوم مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان امام خمینی (ره)

این مطالعه از نوع مداخله ای آینده نگر می باشد. ترومبوسیتوپنی به عنوان عارضه بسیاری از بیماریهای بدخیم و غیر بد خیم خونی مطرح است و چون فرم شدید آن با پلاکتهای زیر 10000/Ul می توانند منجر به خونریزی های خودبخودی خطرناک گردد. لذا نیازمند به انفوزیون پلاکت هستند. این امر ممکن است به دفعات لازم گردد و متعاقب ترانسیفیوژنهای متعدد می تواند پدیده آلوایمونیزاسیون اتفاق بیافتد و فرد را نسبت به ترانسیفیوژنهای بعدی مقاوم نماید. هدف: بررسی میزان افزایش سطح پلاکت از طریق انفوزیون آهسته و سریع پلاکت بوده است. مواد و روشها: ابتدا بیماران ترومبوسیتوپنی مقاوم با هربیماری زمینه ای که دارند ف مشخص کرده وسپس در دو گروه 28 نفری بهصورت تصادفی تقسی و در یکی از گروهها تحت درمان انفوزیون پلاکت به صورت سریع و در گروه دیگر تحت درمان با روش تزریق آهسته پلاکت از طریق پمپ قرار گرفتند. یک ساعت و 24 ساعت و یک هفته بعد از انفوزیون ، سطح پلاک خون هر دو گروه بررسی گردیده است. داده های بدست آمده و سایر اطلاعات مربوزه به بیماران از جمله سن ، جنس ، مدت بیماری ، بیماری زمینه ای را در چارت مخصوص جمع آوری و سپس تجزیه و تحلیل آماری انجام شده است. نتایج: با توجه به بررسی انجام شده ، نتایج حاکی ازان بوده است که با وجود آنکه سطح پلاکت پس از تزریق سریع در اولین بار بررسی بالاتر می باشد، اما بررسی نمودار سطح پلاکت بیماران در دو گروه حاکی از آن است که بیماران در گروه دریافت کننده پلاکت با سرعت آهسته در طول مطالعه دچار افت کمتر پلاکت نسبت به گروه دریافت کننده پلاکت با سرعت بالاتر شده اند.(P,0.05)

کلیدواژه ها:

انفوزیون آهسته و سریع ، ترومبوسیتوپنی مقاوم