استاندارد سازی و کاربرد آن در مدیریت اورژانس

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,624

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICEM02_098

تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1386

چکیده مقاله:

میزان ارائه کمک های انسانی به افراد آسیب دیده از سوانح است. این موضوع خصوصا از نظر بین المللی مورد توجه فراوان است زیرا این استانداردها کمک می نماید تا از بروز برخی مشکلات معمول در ارائه یکی از فعالیت های مهم که استاندارد کردن آن در مدیریت اورژانس از اهمیت زیادی برخوردار است، نحوه و کمک های انسانی پیشگیری شود. این پروژه بر اساس دو اصل مهم راه اندازی شده است. : اول این که باد کلیه قدم های ممکن برای از بین بردن درد ها و رنج های ناشی از بلایا و بحران ها برداشته شوند. دوم این که کلیه کسانیکه تحت تاثیر سوانح و بحران ها قرار می گیرند ، حق برخورداری از زندگی توام با احترام و برخورداری از کمک های انسانی را دارند. متن: این استانداردها به 8 موضوع مهم اختصاص داده شده اند که عبارتند از : 1- استانداردهای مشارکت 2- ارزیابی اولیه خسارت و تلفات و نیازها 3- واکنش ها 4- هدف گیری 5- نظارت 6- ارزیابی 7- وظایف و مسئولیت های افراد دهنده کمک 8- سرپرستی نیروهای کمک دهنده منظور از افراد کمک دهنده ،افراد داوطلبی هستند که آموزش های لازم رد زمینه مدیریت اورژانس بخصوص در موارد آمادگی و مقابله با آن مانند نحوه خاموش کردن آتش ، جستجو و نجات مجروحان و ارائه کمک های اولیه می بیند و در مواقع اورژانس در محلات خود به فعالیت مشغول می شوند . دلیل لصلی ایجاد این گروهها استفاده از تجربیات موارد اورژانس گذشته است. این گروهها معمولا توسط شهرداری ها و با کمک سازمانهای مدیریت بحران و سازمان های امدادی مانند هلال احمر و یل صلیب سرخ در هر محله ایجاد می شوند . اداره داخلیگروهها اصولا بعهره اعضاء گروه گذاشته می شود ولی آموزش ، تدارک و هماهنگی آنها با سازمان های دیگر به عهده شهرداری و یا نهاد مربوطه است. توصیه شده که این تیم در گروههای 10 نفره با ترکیب زیر باشند: 1- رهبر گروه (1 نفر) 2- تیم آتش نشانی (3 نفر) 3- تیم جستجو و نجات (2 نفر) 4- تیم معاینات پزشکی (2 نفر) 5- تیم ارائه کمک های پزشکی (2 نفر) نتیجه گیری: برای تشکیل گروهها و جذب افراد از روش های مختلف تشویقی و تبلیغی می توان کمک گرفت. در ارائه آموزش ها نیز می توان از افراد داوطلب و یا کسانی که قبلا این آموزش ها را دیده اند استفاده کرد. سازماندهی افراد و گروههائی که آموزش می بینند ، بسیار مهم است.

نویسندگان