پیوند فلسفه و معماری دیکانستراکشن به جهت افزایش باروری و بالندگی به عنوان رویکردی خنثی

در طول تاریخ، همیشه ارتباط معناداری بین معماری و علوم انسانی ازجمله فلسفه، روان شناسی و جامعه شناسی وجود داشته است؛ از این رو جریان های فلسفی و فکری در طول تاریخ، همیشه معماری را تحت تاثیرقرار می داده است. در این پژوهش که به شیوه توصیفی_تحلیلی تهیه شده است، هدف آن است که ضمن تبیین نظریه دیکانستراکشن و شالوده شکنی، به مطالعه و بررسی نحوه پیوند این نظریه با معماری بپردازد. درابتدا، به مطالعه اصول و مفاهیم فلسفه دیکانستراکشن 1 که توسط فیلسوف معاصر فرانسوی ژاک دریدا 2 مطرح شده، پرداخته و سپس به بررسی مفاهیمی که از فلسفه دیکاستراکشن به معماری انتقال یافته است، می پردازد. این مفاهیم در معماری به صورت مستقیم و تحت الفظی به کاربرده نشده اند، بلکه متناسب با معماری تغییر کرده و سپس به کاربرده شده اند. در معماری دیکانستراکشن پیام معمار به مخاطب منتقل می شود، امااین جمله بدین معنی نیست که معمار مانند مخاطب آزاد و رها است. دیکانستراکشن به دنبال معماری نوینی است که در تلفیق با سنت و تاریخ گرایی، نیاز مخاطبان امروزی را تامین کند و علاوه بر آن مفاهیمی رااستخراج کند که به طور تاریخی در محدوده های عقلانی پنهان و راکد مانده اند؛ در حالی که این مفاهیم ومعانی راکد دارای هیجان، پویایی و تحرک در ذات خود هستند.

کلیدواژه ها:

دیکانستراکشن ، فلسفه ، ژاک دریدا ، معماری