بررسی گردشگری روستایی شهرستان قیروکارزین با استفاده از مدل swot

طی سالهای اخیر گردشگری روستایی به عنوان یکی از ابعاد توسعه روستایی در تمام دنیا مورد توجه جدی قرار گرفته است . در این نوع گردشگری هدف شناسایی استعدادهای مختلف طبیعی و انسانی محدوده ی روستاها و توسعه عواملی که باعث ورود و استفاده گردشگران از آن میشود، است . شهرستان قیروکارزین یکی از شهرستانهای استان فارس به جهت داشتن توان های بالقوه گردشگری روستایی، میتواند یکی از جنبه های ارتقاء کیفیت توسعه روستاهای محدوده ی این شهرستان مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد . به همین دلیل در این پژوهش سعی شده است تا با استفاده از منابع و مطالعات کتابخانه ای، مشاهدات میدانی و ارزیابی نظرات گروه های درگیر در امر گردشگری، به شناخت پتانسیلها و محدودیت های گردشگری نواحی روستایی پرداخته شود . برای این منظور محدوده مورد مطالعه با جامعه ی آماری مشخص انتخاب گردیده و با روش توصیفی- تحلیلی و کاربردی، وضع موجود محدوده شهرستان قیروکارزین مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت . بعد از جمع آوری داده ها و اطلاعات با روش تحلیل SWOT به بررسی نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدها از دیدگاه سه گروه مسولان، مردم محلی و گردشگران پرداخته شده و توصیفی از وضعیت عوامل گردشگری شهرستان قیروکارزین به دست آمد . برای تعیین وجود ارتباط بین نظرات سه گروه مطالعه شده توسعه گردشگری روستایی از آزمون اسپیرمن و تعمیم نتایج به دست آمده به کل جامعه آماری از آزمون T-Test استفاده گردید . نتایج به دست آمده حاکی از وجود توانهای طبیعی و انسانی بالقوه محدودهی روستاهای شهرستان قیروکارزین بوده و همچنین محدودیتها و تنگناهایی به منظور تبدیل این استعدادها به مرحله بالفعل و تسریع روند توسعه گردشگری روستایی وجود دارد . نتایج آزمون اسپیرمن نشان داد که بین نظرات سه گروه مسولین، مردم محلی و گردشگران در توسعه گردشگری روستایی ارتباط معناداری وجود دارد و این ارتباط با آزمون T-Test قابل تعمیم به کل جامعه آماری را امکان پذیر کرد . بنابراین استدلال میشود که شهرستان قیروکارزین از استعداد بالایی برای توسعه گردشگری روستایی برخوردار است .

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، جاذبه های گردشگری ، روش تحلیل SWOT ، شهرستان قیروکارزین