کمک های اولیه روانشناختی در بلایا، یک مطالعه مرور گستره

زمینه و هدف: کمکهای اولیه روانشناختی، به عنوان حضور حمایتی و همدلانه برای تسکین فشارهای حاد و ارزیابی نیاز به مراقبت بهداشت روانی در نظر گرفته میشود. انجام این کمکها بطور خاص برای پرسنل بهداشت عمومی، معلمان و شاغلین در موقعیتهای اضطراری ضرورت دارد. طی یک مطالعه مرور گستره (Scoping Review) به بررسی مطالعات، یا راهکارهای معطوف به اجرای کمکهای اولیه روانشناختی در ایران پرداخته شد. روش کار: جستجو در پایگاههای علمی (PUBMED, EMBASE, PSYCINFO, SID, MAGIRAN) با استفاده از واژگان کلیدی مربوطه انجام شد. همچنین جهت بررسی gray Literature جستجو در سایت وزارت بهداشت، جمعیت هلال احمر، سازمان مدیریت بحران کشور، و مصاحبه های منتشرشده در رسانه های نوشتاری صورت گرفت. یافته ها: هیچ مطالعه ای با محوریت کمکهای اولیه روانشناختی در ایران انجام نشده است. از طرف سازمانها و نهادهای مربوط به ساماندهی بحرانها نیز هیچ گایدلاین و پروتکلی در مورد کمکهای اولیه روانشناختی منتشر نشده است. نتیجه گیری: این بررسی، نقشه مستندی از وضعیت فعلی کمکهای اولیه روانشناختی در کشور است. با توجه به رخداد بالای حوادث و بلایا در ایران لازم است نسبت به تهیه پروتکل واحد و بومی این کمکها اقدام شود و جهت افزودن آن به راهنماهای بالینی و میدانی موجود و نیز آموزش افراد مرتبط، تدابیر لازم اندیشیده شود.

کلیدواژه ها:

کمک های اولیه روانشناختی ، سلامت در بلایا ، ایران