کفایت سرمایه در بانکداری اسلامی(بررسی و تحلیل دیدگاه محققان)

بعد از بحران مالی سال 1970 دستگاه های نظارتی دنیا به دنبال وضع قوانینی برای جلوگیری از بروز بحران های مالی ناشی از بی توجهی کشور ها به عامل ریسک برآمدند. سرانجام در سال 1975 کمیته بازل با هدف وضع قوانین ناظر بر اندازه مناسب سرمایه بانک ها در محل بانک تسویه بین الملل با نام اختصاری BIS در شهر بازل(یا بال) سوییس تشکیل شد. در این پژوهش به بررسی مطالعات صورت گرفته در زمینه کفایت سرمایه در بانک های اسلامی می پردازیم. مطالعه مقالات پیشین در 6 دسته طبقه بندی گردیده اند؛ مقالات با رویکرد مقایسه ای کفایت سرمایه در بانکداری اسلامی و متعارف، مقالات با بررسی رابطه ورشکستگی و کفایت سرمایه، مقالات با بررسی تاثیر متقابل کفایت سرمایه و شاخص های مالی بانک، مقالات با بررسی میزان کفایت سرمایه و بحران های مالی جهان، مقالات با بررسی رابطه اندازه بانک و میزان کفایت سرمایه و بانک ها و مقالات با رویکرد بررسی رابطه ریسک و کفایت سرمایه . آنچه که از مرور تاریخچه کفایت سرمایه قابل استنباط است، این است که به نظر رابطه بین بحران های مالی و نرخ کفایت سرمایه دارای یک حلقه مثبت می باشد. به این صورت که بحران های مالی باعث وضع قوانین جدید و سخت گیرانه تری می شود. این قوانین جدید باعث بالاتر رفتن نرخ کفایت سرمایه می شود. با بالا رفتن نرخ کفایت سرمایه، بانک ها و موسسات مالی برای جبران هزینه های تحمیل شده مجبور به ایجاد ابزار های جدید تامین مالی برای بالا بردن سودآوری بنگاه های خود هستند. ایجاد ابزار های جدید تامین مالی باعث ایجاد ریسک های جدید می شود و این ریسک ها خود به وجود آورنده بحران های مالی می شوند. همان طور که مشاهده می شود، این حلقه مثبت بار ها در تاریخ بانکداری جهان خود را نشان داده و هر بار باعث ایجاد بحران های جدی تر و گسترده تری می شود

کلیدواژه ها:

کفایت سرمایه ، بانکداری اسلامی ، بانکداری متعارف ، استاندارد بازل ، بحران های مالی