دفاع غیر عامل و مدیریت بحران در معماری و شهرسازی بافتهای فرسوده کشور ایران و راهبردهای توسعه پایدار

پایداری شهری، در گرو تکامل تدریجی حیات شهر به سوی سازگاری با نیازهای زمانی مکانیاست و تحق6ق نیافتن این سازگاری، فرسودگی بافت شهرها و در نهایتایجاد فضاهای ناایمن و ناامن را سبب میگردد . مدیریت بحران و پدافند غیر عامل از نگاه بهسازی و نوسازی شهری به معنای کاهش آسیب پذیری ساختمانها، تاسیسات، تجهیزات و شریانهای شهری و منطقه ای با استفاده از فعالیتهای فنی و مدیریتی میباشد که تمامی نهادها، سازمانها، نیروها و حتی مردم عادی نیز در آن دخیل می باشند و بافتهای فرسوده شهری به دلیل نوع و میزان فرسودگی و امکان تخریب پذیری بالا، در مراتب برنامه ریزی و مداخلات مدیریت شهری، مورد توجه ویژه قرار دارند. با نگاهی به ساختار و فضای سیاسی موجود و پارادایم های نظامی در فضاهای شهری لازم بنظر میرسد تا در بستر نگاهی جامع ، اقدامات سیستم دفاع غیر عامل مورد توجه قرار گیرد ، تا افزایش توان و اقتدار نظام و کاهش آسیب پذیری های کالبدی و انسانی از تجاوزات احتمالی امکان وقوع یابد . در این میان ، پدافند غیر عامل را نیز مجموعه اقدامات غیر مسلحانه ای می دانند که موجب کاهش آسیب پذیری نیروی ،انسانی ساختما ن ها و تاسیسات شهری و تجهیزات و شریا نهای شهری و منطقه ای در مقابل عملیات خصمانه و مخرب دشمن میگردد. این مقاله با هدف ارایه راهکارهای اصولی وممکن در خصوص بهسازی ونوسازی بافتهای فرسوده با رویکرد نگاه ویژه به پدافند غیرعامل به منظور ارتقاءمدیریت بحران در مواقع بروز وقایع وبلایای طبیعی وغیر طبیعی تدوین شده است، ودر نهایت خواهیم دید چگونه فعالیتهای فنی ومدیریتی پدافند غیرعامل در بهسازی ونوسازی بافتهای فرسوده، باعث کاهش میزان آسیبپذیری اینگونه بافتها در زمان بحران خواهد شد. که با ارزیابی نقاط ضعف و تهدید و بهره جویی از نقاط قوت و فرصت این بافتها،راهبردها و پیشنهادهایی جهت ارتقای توان بازدارندگی ودفاعی درراستای رویکرد پدافند غیرعامل ارایه داده وفضایی چندمنظوره را برای این گونه بافتها با توجه به اصول و شاخصهای درخور درنظرگرفته ایم.

کلیدواژه ها:

بافتهای فرسوده ، بهسازی و نوسازی شهری ، پدافند غیرعامل ، مدیریت بحران