طراحی مدل مدیریت بحران آب زیرزمینی دشت سیرجان با استفاده از رویکرد پویایی سیستم و تاثیر سناریوهای مختلف مدیریتی بر آن

افزایش روزافزون نیازهای آبی، کاهش نزولات جوی، محدودیت منابع آبی و نحوه مدیریت آن، آب را به یکی از بزرگترینچالش های قرن حاضر بشریت تبدیل کرده است. دشت سیرجان نیز از این امر مستثنی نبوده و دچار مشکلات و بحران درمیزان حجم آب زیرزمینی شده است. بدلیل پیچیدگی سیستم و به منظور شناخت عوامل مختلف تاثیرگذار، بررسی بهتر روابطو پیش بینی اثر آنها در آینده، از روش پویایی سیستم، داده های بیلان آب سطحی و زیرزمینی و نرم افزار ونسیم جهتمدلسازی استفاده گردید. نتایج مدل نشان داد که طی یازده سال آینده (از سال 1395 الی 1405) با افت حدود 7/1 متر در سطح آب زیرزمینی منطقه روبه رو خواهیم شد. به منظور بررسی تاثیر عوامل تشدید کننده بحران آب زیرزمینی و ارایهراهکارهای مدیریتی در دشت مذکور، برای نمونه سه سناریوی مختلف شامل: کاهش میزان بارش، برداشت دو برابر از چاه ها یاافزایش تعداد چاه های بهره برداری و استفاده کمتر از سد و بیشتر از سفره آب زیرزمینی، به مدل اولیه اعمال گردید و میزانافت سطح آب زیرزمینی دشت به ترتیب 12/9، 23/4 و 7/95 متر بدست آمد که از میزان افت اولیه پیش بینی شده بیشتر بوده، که نیاز است در صورت وجود چنین مواردی، تمهیدات لازم اتخاذ گردد.

کلیدواژه ها:

بحران آب زیرزمینی ، پویایی سیستم ، نرم افزار ونسیم ، دشت سیرجان ، سناریوها