تاثیربرنامه های DIC برنگرش معتادین نسبت به مصرف مواددراستان مازندران

تجربیات نشان داده است که بین پدیده اعتیاد، فقر، بی خانمانی و رفتارهای پرخطر چرخه ای به وجود می آید که هر کدام منجر بهبروز موارد دیگر خواهد شد. با توجه به اینکه فعالیت های کاهش آسیب با ارائه خدمات حمایتی موجب شکستن این چرخه می گردد لذانقش بسزایی در ارتقاء کیفیت زندگی در سوءمصرف کنندگان مواد خواهد داشت هدف تاثیربرنامه های DIC برنگرش معتادین نسبتبه رفتارهای پرخطرومیل به مصرف مواد دراستان مازندران و روش پژوهش آزمایشی بوده است جامعه آماری پژوهش عبارت است ازتمامی معتادانی که در مراکز گذری کاهش آسیب سازمان بهزیستی در استان مازندران مراجعه کردند می باشد. با توجه به روشپژوهش 100 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که از این میان مراجعانی که تازه وارد مراکز گذری کاهش آسیب شده اند (افرادآموزش ندیده) 50 نفر و از افرادی که حداقل شش ماه از تاریخ عضویتشان می گذرد(آموزش دیده) 50 نفر به روش طبقه ای تصادفیانتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون هاب ناپارامتری u مان ویتی گروه ها استفادهشده است یافته ها نشان می دهد بین میانگین رتبه های معتادان آموزش دیده و آموزش ندیده تفاوت نشان داده اند. یعنی بین معتادانآموزش دیده و آموزش ندیده از نظر نگر معتادان نسبت به میل به کاهش مصرف مواد تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رفتارپرخطر ، تزریق ، ایدز ، میل مصرف