تعیین تعداد مناسب و مکان نصب بهینه سیستم توزین در راه آهن ج.ا.ا. با استفاده از توسعه مدل ریاضی استاندارد پوشش دهی

در هر سیستم حمل و نقل ریلی بین بار جابجا شده در شبکه و استهلاک زیرساخت، موازنه ای وجود دارد، افزایش بار جابجا شده باعث استهلاک بیش از اندازه زیر ساختها و کاهش عمر آنها می شود و برعکس عدم استفاده از این ظرفیت، بازدهی تجهیزات نصب شده را کاهش میدهد. با توجه به این مسائل، شرکتهای راه آهن جهت افزایش ایمنی حمل و نقل ریلی، کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری و جلوگیری از صدمه به زیر ساخت خرید، نصب و راه اندازی سیستم توزین جهت برداشت وزن واگن ها را مورد توجه قرار می دهند. با توجه به مطالعات صورت گرفته در راه آهن ج.ا.ا. و همچنین مطالعه سیستم های توزین در سایر کشورها ارائه سناریوهای مختلف و بررسی جنبه های متفاوت آنها از لحاظ فنی، بهره برداری، نگهداری و تعاملات میتواند به انتخاب طرح مناسب برای پیاده سازی سیستم توزین کمک کند. بر اساس نیازهای مطرح شده، سناریوهای مختلفی تدوین میشوند که باید بتوانند الزامات و نیازهای سیستم را برآورده نمایند، تفاوت عمده سناریوها در نحوه دستیابی به اهداف کلی سیستم و اهداف ذینفعان آن میباشد. لازم به ذکر است که محل قرارگیری سیستم های توزین، مشخصات فنی و تعداد آنها در شبکه بر روند بهره برداری، کالیبراسیون و نگهداری و تعمیرات آنها تاثیرگذارخواهد بود. در این مقاله سه سناریوی عملی که به شیوه های متفاوت، پاسخ به نیازمندیها و رعایت الزامات را امکان پذیر می سازند ارائه شده و بر اساس هر سناریو، مدل سازی ریاضی با توجه به بیشینه سازی مجموع منافع حاصل از پوشش دهی جریان واگن های عبوری، محدودیت بودجه و فاصله های مختلف هر جریان واگن در طول شبکه، انجام و خروجی آن در تعیین تعداد و مکان یابی بهینه سیستم های توزین تشریح خواهد شد.

کلیدواژه ها:

راه آهن ج.ا.ا. ، سیستم توزین ریلی ، مکان یابی بهینه ، مدل ریاضی استاندارد پوشش دهی