بررسی جایگاه زمینه در فرآیند طراحی معماری، از منظر سبک دیکانستراکشن

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 726

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICRSIE04_088

تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1398

چکیده مقاله:

در فرآیند طراحی هر اثر معماری، موضوعات و شاخصه هایی وجود دارد که در محصول نهایی نقش مهم و تاثیرگذاری ایفا میکنند. این شاخصه ها در بیشتر مواقع تبدیل به ایده اصلی پروژه شده و مخاطبان، اثر را با آن ویژگی شاخص می شناسند. در فرآیند طراحی معماری بسیاری از پروژه هایی که به سبک معماری دیکانستراکشن طراحی شدهاند، میتوان توجه به زمینه، بهره گیری از مشخصات سایت و به طور کلی زمینه گرایی را مشاهده کرد. آنچه در نگاه نخست به عنوان تناقض در ذهن مخاطبان جای میگیرد، دیکانستراکشن به معنای ساختارزدایی است، یعنی معتقدند در این مکتب بایستی زمینه نادیده انگاشته شود. درحالیکه صاحبنظران این سبک، زمینه را با نگاهی متفاوت مورد توجه قرار میدهند که در نگاه نخست، در ظاهر پروژه ممکن است قابل درک نباشد. در تحقیق پیش رو، محققان برآنند تا ضمن معرفی تعدادی از آثار شاخص، به سبک معماری دیکانستراکشن، میزان توجه این آثار به زیرشاخه های هریک از انواع زمینه ها را بررسی نمایند. در پایان، میزان اثرگذاری هر شاخصه در مجموع پروژه ها با ارائه نمودارهای مرتبط مورد ارزیابی قرار میگیرد. بررسی نمونه های موردی نشان میدهد، از میان زیرمجموعه های زمینه کالبدی، هندسه، تاثیرگذارترین و مهمترین عامل در طراحی زمینهگرا معرفی شدهاست. فرم حجمی در زمینه تاریخی از دو عامل مصالح و زمینه ای بر آینده بیشتر مورد توجه بوده است و در ادامه سایر عوامل قرار میگیرند.

نویسندگان

عاطفه حامدمیرجعفری

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشکده معماری، شهرسازی و هنر اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد،

زهرا صادق پورهروی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشکده معماری، شهرسازی و هنر اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد

حامد کامل نیا

دانشیار و عضو هیئت علمی دانشکده معماری، شهرسازی و هنر اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد