ارائه الگوی مناسب جهت بهینه سازی مصرف انرژی در طراحی معماری منازل مسکونی مناطق سرد و کوهستانی نمونه موردی: شهر سنندج

بر اساس آمار ارائه شده از سوی سازمان بهینه سازی مصرف انرژی بین 11 تا 02 درصد کل انرژی مصرفی به مصرف ساختمانها، به خصوص فضاهای مسکونی میرسد که این امر باعث تحمیل هزینههای بسیار، از بین بردن منابع طبیعی،سوختهای فسیلی و تخریب محیط زیست در بعدی وسیع میگردد. در کشور ایران، مناطق اقلیمی متفاوت و شرایط آب و هوایی در فصول سال، مختلف میباشد؛ بنابراین هر اقلیمی شیوه ها و الگوهای معمارانه خاص خود را می طلبد تا نقطه قوتیدر رابطه با مصرف بهینه انرژی در ساختمان های مسکونی باشد. شیوه ها و اصولی که حاصل ترکیب هوشمندانه ای ازشیوه های سنتی و مدرن طراحی امروزی باشد. با علم به اینکه صرفه جویی و بهینه سازی مصرف انرژی و کاربرد انرژی های پایدار در حال حاضر نقش کمرنگی در فرهنگ ساختمانی کشور دارد، موجب گردید تا با بررسی و ترکیب استوار اصولبهینه سازی مصرف انرژی در نمونه های سنتی و مدرن موجود، به راهبردهایی معمارانه جهت ارائه الگوی مناسب طراحی پایدار در بناهای مسکونی مناطق سرد و کوهستانی دست یابیم؛ تا بدین طریق علاوه بر کاهش هزینه ها در بخش انرژی، به پایداری محیطی حاصل از طراحی معماری نائل آییم. در مقاله ی حاضر، روش تحقیق توصیفی تحلیلی و با بهره گیری ازمطالعات کتابخانه ای و میدانی می باشد. در روش توصیفی تحلیلی، پدیده توصیف می شود و مورد تحلیل قرار می گیرد. به عبارت دیگر، علاوه بر توصیف آنچه که هست، با حصول شناخت، به تشریح و تبیین دلایل چگونه بودن و چرایی مسأله و ابعاد آن پرداخته می شود. برای تبیین و توجیه دلایل، نیاز به تکیه گاه استدلالی محکم بوده که از طریق جستجو در ادبیات و مباحث نظری تحقیق فراهم می شود.

کلیدواژه ها:

الگوی مناسب ، مصرف انرژی ، طراحی معماری ، مناطق سرد و کوهستانی ، شهر سنندج