تاب آوری شهری، مفاهیم، رویکردها، ابعاد و شاخص های آن

شهرها و مناطق شهری، نماینده سیستم های متراکم و پیچیده ای از خدمات به هم پیوسته هستند. به این ترتیب، آنها باشمار فزاینده ای از مسائلی که مسبب خطرپذیری بلایا هستند روبرو می باشند. از این رو تاب آوری به دلیل آنکه آسیب پذیری سیستم های اجتماعی و تکنولوژیکی به طور کامل قابل پیش بینی نیستند اهمیت می یابد. تمرکز بر تاب آوری یک تغییر در تحقیقات پارادایمی را داشته به صورتی که از طریق آن تاکید تحقیقات در بسیاری از رشته ها از تحلیل گذشته نگر ناایمن به شناخت منابع ایمنی با توجه به تهدیدات عملکرد سیستم جهت یافته است. چارچوب های مطالعاتی دارای شاخص هایی در پنج بعد اقتصادی، اجتماعی، زیرساختی، نهادی و زیست محیطی می باشند که بسته به ماهیت هر یک از چارچوب ها، میزان شاخص های استفاده شده در آنها متغیر می باشد. از سویی دیگر دسترسی به داده ها نیز از الزامات انتخاب شاخص ها در این تحقیقات بوده است. به طور متوسط، توجه بیشتری به ابعاد نهادی و بعد اجتماعی، محیط زیست، ابعاد اقتصادی و زیست محیطی داده شده است. شاخص های بعد زیست محیطی نیازمند بررسی و مطالعه بیشتر می باشد. عدم در نظرگیری بعد محیط زیستی می تواند به طور قابل توجهی سبب تضعیف تاب آوری شود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری شهری ، بحران ، آسیب پذیری ، ابعاد ، شاخص ها