ارزیابی و تحلیل آسیب پذیری بافت تاریخی کلانشهرهای ایران در برابر بحران زلزله (مطالعه موردی: کلانشهر شیراز)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 638

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSAU06_0112

تاریخ نمایه سازی: 29 اسفند 1398

چکیده مقاله:

زلزله همواره عناصر فیزیکی شهر را تحت تاثیر خود قرار داده و موجب تغییراتی در شهر میشود. بررسی چگونگی عملکرد عناصر شهری در هنگام وقوع زلزله و پس ازآن، همواره موردتوجه مدیران شهری بوده است. بافت فرسوده ازجمله مناطق با آسیب پذیری بالا در برابر زلزله است و با توجه به قرار گیری محدوده موردمطالعه در بخشی از بافت فرسوده شهر شیراز و نیز لزوم برنامه ریزی و امدادرسانی به مناطق آسیب دیده پس از حادثه، این پژوهش به دنبال شناخت و تعیین میزان آسیب پذیری بافت منطقه 8 شهر شیراز در برابر زلزله و نیز ارائه راهکارهایی به منظور برنامه ریزی مدیریت بحران قبل و بعد از وقوع زلزله در بافت فرسوده است. در این پژوهش 7 شاخص کیفیت ابنیه، قدمت بنا، نوع سازه، کاربری اراضی، تراکم ساختمانی، تعداد طبقات و شبکه معابر انتخاب و با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی معکوس (IHWP) و ترکیب نقشه شاخص ها در محیط GIS، آسیب پذیری بافت فرسوده شهر شیراز موردبررسی قرارگرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که درمجموع 1,09 درصد از بافت دارای آسیب پذیری بسیار بالا، 44,04 درصد دارای آسیب پذیری بالا، 23,91 درصد دارای آسیب پذیری متوسط، 2,91 درصد دارای آسیب پذیری کم و 9,54 درصد دارای آسیب پذیری بسیار کم در برابر زلزله است.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، بافت فرسوده ، تحلیل سلسله مراتبی معکوس ، IHWP ، GIS

نویسندگان

میثم رضائی

دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری(مدرس گروه شهرسازی دانشگاه سلمان فارسی کازرون)

زینب بازیار

دانش آموخته کارشناسی رشته مهندسی شهرسازی دانشگاه سلمان فارسی کازرون

پریسا موسایی

دانش آموخته کارشناسی رشته مهندسی شهرسازی دانشگاه سلمان فارسی کازرون