توسعه کشاورزی پایداردرکشت دیم ازطریق مدیریت وافزایش بهره وری آب باران

عمده ترین مصرف منابع آب کشوردربخش کشاورزی است درنتیجه بیشترین حجم تلفات آب نیزمربوط به این بخش می باشد خشکی یکی ازمهمترین مشکلات تولید گیاان درمناطق خشک و نیمه خشک جهان نظیر ایران می باشد ومساله اساسی دراین مناطق کمبود آب است بنابراین توسعه کشاورزی وتولید پایدار درمناطق خشک و نیمه خشک به افزایش کارایی مصرف آب بستگی دارد کشاورزی دیم بخش عمده ای ازسطح زیرکشت کل کره زمین را به خود اختصاص داده است و درحال حاضرودراینده اهمیت چنین کشاورزی خصوصا درمسئله تغذیه جمعیت جهان بطور روزافزون موردتوجه قرارگرفته است زراعت دیم دارای خصوصیات متمایز ومتفاوتی نسبت به زراعت ابی است مدیریت آب درکشاورزی مناطق دیم میتواند باعث افزایش تولید موادغذایی درجهان شده ودرراستای جلوگیری ازگرسنگی شود باتوجه به منابع محدود آب استفاده بهینه ازآن ضروری است براین اساس استفاده معقول ازآب در کشاورزی نیاز به برنامه ریزی و سرمایه گذاری صحیح دارد اعمال مدیریت صحیح و بکارگیری تکنیکهای پیشرفته به منظور حفظ ذخیره رطوبت وافزایش ظرفیت نگهداری آب خاک و سرمایه گذاری برروی روشهای مدیریت آب باران و سامانه های استحصال آب باران برای کشت های دیم ازجمله اقدامات موثربرای افزایش راندمان و درنتیجه بهبود بهره برداری ازمنابع محدود آب می باشد

کلیدواژه ها:

محدودیت آب ، خشکی ، کشاورزی دیم ، افزایش بهره وری آب باران