پایش خشکسالی بر مبنای شاخص بارش- تبخیر- تعرق استاندارد شده (مطالعه موردی: ایستگاه های تبریز، سراب و مراغه)

خشکسالی پدیده ای است که تاثیرات زیاد و تهدیدکننده ای بر زندگی انسان دارد. خشکسالی را در یک دوره زمانی با هوای نامعمول خشک که به حد کافی با فقدان آب به علت عدم تعادل هیدرولوژیک روبرو است تعریف می کنند. در خشکسالی چهار ویژگی عمده مورد مطالعه قرار می گیرد که عبارتند از شدت، مدت، فراوانی و گستره خشکسالی. روش تحقیق مطالعه حاضر از نوع کاربردی و رویکرد حاکم بر آن تحلیلی و آماری است. به طور عمده در این تحقیق ارتباط عوامل آب و هوایی اشمل دما، بارندگی، تبخیر و تعرق و شاخص های خشکسالی، شاخص بارش استاندارد شده (SPI) و شاخص بارش- تبخیر استاندارد شده (SPEI) در استان آذربایجان شرقی مطالعه گردید و برای هریک از متغیرهای مورد بررسی، بازه های زمانی یک تا 12 ماهه از سال 1375 تا 1395 در نظر گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان داد که در ایستگاه سراب وقوع سال های خشکسالی به صورت متناوب نمی باشد و تعداد سال های تر و سال های خشک تقریبا یکسان است. همچنین در ایستگاه سنوبتیک تبریز طی سال های مورد مطالعه خشکسالی کمتری به وقوع پیوسته است. در نمودارهای به دست آمده از ایستگاه مراغه دوره خشکسالی قابل توجهی از سال 1386 تا سال 1395 مشاهده گردید، که شدیدترین دوره خشکسالی مربوط به سال 1389 می باشد.

کلیدواژه ها:

بارندگی ، ترسالی ، دما ، عوامل آب و هوایی