بازنمایی چالش ها و موانع آموزشی در مناطق زلزله زده اورامانات از منظر معلمان ابتدایی

آموزش موثر یکی از نسخه های بهبوددهنده وضعیت اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مناطق محروم است که تحت تاثیر عوامل مختلفی اثربخشی و کارآیی آن دستخوش تغییر میشود. یکی از مقوله هایی که بر کیفیت مسائل آموزشی تاثیرگذار بوده و منجر به آسیب پذیری هر چه بیشتر دانش آموزان این مناطق میشود حوادث طبیعی و ازجمله زلزله است. لذا با رویکردی پدیدارشناسانه نسبت به بازنمایی چالشها و موانع آموزشی ایجاد شده در مناطق زلزله زده اورامانات (شهرستانهای جوانرود، پاوه و ثلاث باباجانی) از منظر معلمان ابتدایی اقدام گردید. در این پژوهش از روش نمونه گیری ملاکی استفاده شده و بنابراین معلمانی انتخاب شدند که در زمان وقوع زلزله و نیز یک سال پسازآن، در این مناطق مشغول خدمت بودند. همچنین با استفاده از فن مصاحبه نیمه ساختاریافته (نیمه سازمان یافته) نسبت به بازنمایی تجارب آنها اقدام گردید. شرکت کنندگان در این پژوهش عمده ترین چالشهای آموزشی ایجاد شده در این مناطق را تخریب ساختمانهای مدارس و یا ناامن بودن آنها در اثر زلزله، ایجاد استرس بسیارزیاد در دانش آموزان و ترس از وقوع زلزله در زمان حضور در مدرسه و نیز کمبود وسایل آموزشی، بهداشتی و گرمایشی عنوان کرده اند. داشتن احساس یاس، ناامیدی و نداشتن چشم انداز مطلوب جهت بازگشت به وضعیت سابق و بهبود وضعیت آموزشی در این مناطق، مقوله ی دیگری بود که شرکت کنندگان با بیان تجارب خود از آن خبر میدهند. همچنین واکاوی بخشی دیگر از تجارب معلمان نشان میدهد، به دلیل نبود فضای مناسب آموزشی ونیز عدم مشارکت دانش آموزان در فرایند آموزش، روشهای تدریس بعد از زلزله بیشتر از گذشته به سمت روشهای سخنرانی و یکسویه پیش رفته است.

کلیدواژه ها:

چالش های آموزشی ، زلزله ، معلمان ابتدایی ، تجربه زیسته ، پدیدارشناسی