بررسی میزان آلاینده های معیار هوای شهر بهبهان در سال 1395

زمینه و هدف : پدیده آلودگی هوا در مناطق شهری یکی از ره آوردهای انقلاب صنعتی است که از سیصد سال پیش شروع و با توسعه صنعتی و ازدیاد شهرها، بر میزان و شدت آن روز به روز افزوده می شود. تکیه اساسی بر منابع جدید انرژی از قبیل زغال، نفت، گاز و در نتیجه آزاد شدن ترکیبات ناشی از احتراق این مواد، فرآورده های مضر و زیان بخشی را به همراه می آورد که حیات موجودات زنده و به ویژه انسان ها را تهدید می نماید. اندازه گیری میزان آلاینده های معیار هوای شهر بهبهان و مقایسه با استانداردهای ملی و بین المللی مواد و روش ها : پژوهش حاضر به لحاظ هدف از دسته ی تحقیقات کاربردی، به لحاظ کنترل متغیرها از نوع توصیفی مقطعی و به لحاظ گردآوری داده ها از نوع میدانی است. در این پروژه تعداد کل 360 نمونه هوا در مناطق شلوغ و پرتردد شهر بهبهان در سال 1395 برداشت شد، پارامترهای دی اکسیدگوگرد، ذرات معلق کمتر از ده میکرون، مونوکسید کربن، دی اکسید نیتروژن و ازن اندازه گیری شدند. نتایج : نتایج پژوهش نشان داد که در فصل زمستان غلظت همه ی آلاینده ها (به جز ذرات معلق) بیشتر است. در فصل تابستان غلظت مواد معلق بیشتر از سایر فصول است. غلظت سالانه ی تمامی آلاینده ها در سطح سالم قرار دارد اما در روزهایی از سال غلظت برخی آلاینده ها بالا رفته و از حد مصوب گذر کرده است. بیشترین آلاینده ها در بهبهان ذرات معلق و دی اکسید گوگرد می باشند. نتیجه گیری : نتایج پژوهش نشان داد عامل اصلی و مخاطره آمیز ذرات معلق موحود در هواست که بیشتر ناشی از پدیده ی گر و غبار می باشد. و انجام اقدامات لازم در این زمینه ضروری است.

کلیدواژه ها:

آلاینده های هوا ، هوای بهبهان ، آلودگی هوا