اثر مهارت های روانی بر مهارت های ارتباطی مدیران و چابکی سازمانی ادارات ورزش و جوانان استان چهارمحال و بختیاری و ارائه مدل

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر مهارت های روانی بر مهارت های ارتباطی مدیران و چابکی سازمانی ادارات ورزش و جوانان و سازمان های ورزشی می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بود که به روش پیمایشی انجام گردید. جامعه آماری این پژوهش 350 نفر از مدیران و کارشناسان ورزشی سازمان های ورزشی استان چهارمحال و بختیاری بودند که به صورت تصادفی طبقه ای، انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش 4 پرسشنامه بود که شامل، پرسشنامه ویژگی های مشخصات فردی، پرسشنامه ارزیابی مهارت های روانی امست (2001) پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون جی (1990) و پرسشنامه چابکی سازمان شریفی و ژانگ (2010) که به ترتیب با پایایی 0/81، 0/84 و 0/88 بودند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری علوم اجتماعی در دو سطح توصیفی و استنباطی استفاده شد. در سطح توصیفی از شاخص های گرایش مرکزی و پراکندگی، نمودار و جداول و در سطح آمار استنباطی از آزمون کلموگرف اسمیرونوف، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون F استفاده شده و مدل با نرم افزار لیزرل ترسیم شد. سطح معناداری در این تحقیق کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. نتایج این تحقیق نشان داد که مهارت های روانی بر مهارت های ارتباطی تاثیر خطی و مثبت داشته است، همچنین از اثر مهارت های ارتباطی بر چابکی سازمان نتیجه مثبت معنادار یافت شد، به علاوه تاثیر مهارت های ارتباطی بر چابکی سازمان معنادار و خطی مثبت گزارش شد؛ بنابراین مدیران سازمان های ورزشی کشور می توانند با بهره گیری از یافته های این مطالعه و آگاهی از مهارت های روانی و در نتیجه بهبود مهارت های ارتباطی در سازمان های حوزه ورزش و تربیت بدنی، فرآیند و ساختارهای خود را به سمت پویایی و چابکی بیشتر پیش ببرند تا در جهت توسعه ورزش در کشور و جلب توجه و حمایت های مردمی گام بردارند.

کلیدواژه ها:

مهارت های روانی ، مهارت های ارتباطی ، چابکی سازمانی ، مدل