مدل یکپارچه برنامه ریزی و مکانیابی برای مراکز اورژانس شهری در شرایط عدم قطعیت تقاضا

برنامه ریزی و مکان یابی مراکز اورژانسی در مناطق شهری به منظور کاهش زمان پاسخگویی به بیماران و افزایش زمان در دسترس بودنآمبولانس در پایگاه ها انجام می گیرد. مدل بهینه سازی یکی از استراتژی های مهم لجستیکی جهت بهبود عملکرد و کاهش زمان تآخیر،مکان یابی و ایجاد مراکز توزیع امداد در نزدیکی مناطق آسیب پذیر می باشد. بدین منظور در این مقاله یک مدل ریاضی یکپارچگی برایبرنامه ریزی و مکانیابی مراکز اورژانس شهری شامل مکانیابی پایگاه ها، تخصیص آمبولانس به آنها و همچنین مسیریابی آمبولانس ها، باهدف کاهش زمان انتظار بیماران ارایه شده است. بعلاوه به دلیل غیرقابل پیش بینی بودن تقاضا عدم قطعیت برای این پارامتر در نظر گرفتهشده است و بدین منظور مدل بهینه سازی استوار برای این برنامه ریزی فرمول بندی شده است. در نهایت مثال هایی در سطوح محافظه کاریمختلف برای بررسی عملکرد مدل ارایه و صحت سنجی نتایج حاصل از آن و مقایسه تغییرات تابع هدف پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین امداد ، مکان یابی ، تخصیص ، مسیریابی ، بهینه سازی استوار