داوری بین المللی ،دیوان داوری دعاوی ایران و ایالات متحده آمریکا و اجرای احکام صادره از آنها

داوری بین المللی یا حکمیت بین المللی روشی برای حل اختلافات بین المللی است که در آن طرفین به جای رجوع به نهادقضائی، اختلاف خود را به یک داور مورد اعتماد خود ارجاع میدهند. رجوع به داوری ممکن است پس از پیدایش اختلاف یا در هنگام تنظیم قرارداد) شرط داوری (پیشبینی شود. از این روش حل اختلاف اکثرا0 در قراردادهای بین المللی تجاری استفاده میشود به دنبال اختلافات شدید سیاسی بین دو دولت ایران و امریکا که پیرو اشغال سفارت امریکا توسط دانشجویان پیرو خط امام و نگهداری 52 تن از اتباع ایالات متحده در 13 ابان 1358 پیش آمد و متعاقب انسداد اموال و دارایی های ایران در امریکا بحران سیاسی میان دو دولت در 29 دیماه 1359با میانجی گری دولت الجزایر و امضای بیانیه های الجزایر خاتمه یافت . بیانیه های الجزایر ضمن حل بحران سیاسی ایران و امریکا متضمن اسلوب حقوقی حل و فصل دعاوی حقوقی و مالی بین دو دولت نیز بود . به دنبال بیانیه های الجزایر، دیوان داوری دعاوی ایران و امریکا تاسیس گردید. این دیوان، مرجع داوری بین المللی موردی بشمار می رود که دارای صلاحیت شخصی و موضوعی است. با تشکیل دیوان داوری، مهم ترین مرجع داوری در تاریخ حل و فصل اختلافات بین المللی به وجود امد تا به دعاوی و اختلافات بین دولت های ایران و ایالات متحده و اتباع انها علیه دولت طرف مقابل رسیدگی کند . تاسیس دیوان داوری که معلول و محصول تعهد و توافق مشترک دولتین ایران و امریکا بود، فصل تازه ای در تاریخ بزرگت رین داوری بین المللی معاصر گشود، به نحوی که می توان ان را تحولی مهم و تاریخ ساز در روابط دو کشور ارزیابی کرد.یکی از مهمترین مساءئل هر نهاد داوری من جمله دیوان داوری ایران و آمریکا ارای آراء صادره از داوران است در این خصوص نیز دیوان ساز و کار لازم را پیش بینی نموده است تا دو کشور در اجرای آرای صادره له و علیه خود دچار مشکل نگردند

کلیدواژه ها:

داوری ، دیوان داوری ، صلاحیت دیوان ، اجرای رای داوری ، اجرای آراء دیوان