بررسی دیدگاه محمد بن عبدالوهاب در کافر خواندن ابوطالب (علیه السلام)با استناد به آیه انک لا تهدی من احببت
محل انتشار: کنگره بازخوانی ابعاد شخصیتی امیرالمؤمنین علی(ع)
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,411
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IMAMALIW01_039
تاریخ نمایه سازی: 14 بهمن 1398
چکیده مقاله:
ایمان حضرت ابوطالب× از مباحث اختلافی تاریخی کلامی است. بنا بر برخی روایات اهل سنت، ابوطالب× عموی پیامبر اکرم و پدر امام علی× به دین اسلام، ایمان نیاورده و مشرک از دنیا رفته است. ازاین رو برخی منکر ایمان ابوطالب× هستند. در مقابل، شیعیان با توجه به روایات اهل بیت و برخی قراین کلامی و تاریخی اجماع دارند که ابوطالب× به رسول خدا ایمان داشته است. محمد بن عبدالوهاب در کتاب التوحید برای نفی ایمان ابوطالب×، به روایتی از اهل سنت که طبق مبنای آن ها صحیح است، استناد کرده است. در این روایت آمده است: سعید بن مسیب از پدرش نقل کرده که ابوطالب× در حال احتضار درخواست پیامبر برای گفتن لا اله الا الله را نپذیرفت و بر آیین پدر و اجدادش درگذشت و پیامبر فرمود: به خدا سوگند برای تو طلب آمرزش می کنم تا نهی شوم. آنگاه آیه 113 سوره توبه بر پیامبر و کسانی که ایمان آورده اند، سزاوار نیست برای مشرکان استغفار کنند هرچند از خویشان آنان باشند و آیه 56 سوره قصص همانا تو هرکسی را که دوست داری نمی توانی هدایت نمی کنی نازل شد. در این مقاله سعی شده است ضمن اشاره به ادله و دیدگاه مخالفان و موافقان ایمان ابوطالب×، به سخنان محمد بن عبدالوهاب پاسخ داده شود. روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالکریم عباسی
دانشجوی دکتری تفسیر تطبیقی
زهرا مظفری
دانشجوی کارشناسی ارشدحقوق و معارف اسلامی