فرصت شناسی در کلام مولا علی (علیه السلام)

وقت مناسب برای انجام کار را فرصت گویند. مدیریت فرصتها زمانی معنای کامل پیدا میکند که مهارت لازم برای استفاده درست از فرصتها را داشته باشیم. فرصت ها مانند اغلب پدیده ها گذرا هستند و اگر به موقع و به جا مورد استفاده قرار نگیرند، نه تنها اثر مثبتی ندارند، بلکه ممکن است آسیب رسان هم باشند. بسته به روش برخورد انسان با فرصت، نتیجه اعمال و تصمیماتش به فرصت سازی یا فرصت سوزی ختم می شود. انسان های موفق معمولا فرصتمحور و فرصتشناس هستند و میتوانند تهدیدها را به فرصت تبدیل کنند و بسیاری از غیرممکن ها را ممکن سازند. در این تحقیق با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و بررسی کلام مولا علی برداشت می شود که بهره مندی و به کارگیری برخی عوامل مثل: برنامه ریزی و زمان شناسی، موجب می شود انسان بتواند فرصت های ایجادشده در طول زندگی خود را شناخته و از آنها برای پیشرفت خود استفاده کند و در نتیجه، به سعادت، خوشبختی و شادکامی ناشی از فرصت سازی دست یابد. در مقابل، افتادن در دام آفاتی چون: تسویف، آرزوهای بلند، تنبلی، عجله و یاس باعث میشود که انسان قادر به تشخیص فرصت های فراروی خود نباشد و نتواند از آنها برای رشد و تعالی خود بهره ببرد و در نتیجه، دچار پشیمانی ناشی از فرصت سوزی می شود.در این تحقیق، فرصت شناسی به عنوان یکی از عوامل سعادت و شقاوت انسان از دیدگاه امام علی به بررسی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

امام علی× ، فرصت شناسی ، فرصت سازی ، فرصت سوزی ، ، مدیریت زمان ، برنامه ریزی.